“Ik mag nu met pensioen”, zegt apothekersassistente Greet Nieuwstraten, “maar ik vind het werk nog steeds leuk.” Deze week werkt ze voor het laatst in Apotheek Ramleh aan het Noordeinde (Gezondheidscentrum Levinas) in Rotterdam-Kralingen. In 1974 slaagde ze voor haar examen, afgelopen november 45 jaar geleden. “Een tante van mij was apothekersassistente en dat leek me een mooi beroep”. Greets ouderlijk huis stond aan de Ringvaartweg nu woont ze samen met haar man Wim aan de Kralingseweg, vlakbij Begraafplaats Oud Kralingen.
Toen Greet in 1974 haar diploma behaalde, liep ze al twee jaar stage bij de Kralingse apotheek Van den Hoek-Geill. “Daar mocht ik blijven.” Vervolgens werkte ze bij de apotheken Sonnega en ’s Graveland, farmaceutische groothandel Regifarm (verkooptelefoniste) en apotheek De Keuning. Pas in 2015 trad ze in dienst bij Apotheek Ramleh. “Ik was zenuwachtig bij de sollicitatie, omdat ik bang was te oud te zijn maar apotheker Rob Brouwer stelde me op m’n gemak”.
Kinderen
Greet ontmoette haar man Wim voor ’t eerst in de apotheek. Hij werkte voor een farmaceutische groothandel (niet dezelfde). Hun beide kinderen kwamen ook in de medische wereld terecht: zoon Joost zit bij de spoedeisende hulp van het Erasmus MC en dochter Margot is verpleegkundige bij Lelie zorggroep.
Magistraal
Er veranderde veel in het vak van Greet. Vroeger bereidde ze veel recepten zelf, zoals poeders, zetpillen, capsules, zalfjes en drankjes, de zogenaamde magistrale bereiding. “Dat mag niet meer. Alles komt vande fabriek”. In de apotheek is het drukker geworden en de patiënten zijn mondiger. Met de digitale mogelijkheden van nu is het eenvoudig om te zien of een voorgeschreven nieuw medicijn gecombineerd kan worden met wat de patiënt al aan middelen gebruikt. Als het nodig is, wordt door de apotheker gebeld met de arts, de zogenaamde ‘interactie’.
Tekort
Over het tekort aan medicijnen, nogal in het nieuws de laatste tijd, is Greet kort: de voorraden die de apotheken tegenwoordig aanhouden zijn veel kleiner dan voorheen. De farmaceutische groothandel moet steeds weer inschatten welke hoeveelheden van de verschillende medicijnen gevraagd gaan worden. Dat is niet zo eenvoudig. Greet kan het weten, want ze werkte voor een groothandel.
Indonesië
Greet gaat haar collega’s en de patiënten missen. Dat weet ze nu al maar ze weet ook dat ze binnenkort 3 weken met haar man Wim naar Indonesië gaat. Van 1971 t/m 2002 deed ze dat om het jaar met haar moeder die van Chinese afkomst is. Greet gaat zich niet vervelen, want ze is dol op koken. ‘Alles’, dus niet alleen Aziatisch (Chinees: wokken, Indonesisch: sudderen) en ze maakt graag kleding.
‘olè olè’
Als Greet bij iemand op bezoek gaat neemt ze altijd iets lekkers mee, dat heet op z’n Indonesisch-Chinees: ‘olè olè’. Op 8 februari houdt Greet haar eigen feestje in Maleisisch Restaurant Kampong Kita, vlakbij bioscoop Pathé De Kuip, voor al haar collega’s. “Ik heb het altijd gewaardeerd dat ik in deze apotheek mocht werken en tot het laatst doe ik dat met veel plezier.”
Afscheid
Dinsdag 21 januarie is officieel de laatste werkdag van Greet. Echter, het zou zomaar kunnen dat ze na deze week al niet meer te zien is in Apotheek Ramleh. Dus als u afscheid van haar wilt nemen, dan moet dat deze week gebeuren.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar