Vorige week schreef ik hier aan het slot van mij stukje hoe studenten psychologie in de EUR in het keuzevak Toegepaste WetenschapsFilosofie zelfstandig mogen kiezen wat ze willen leren en hoe ze zich zodoende gaan herinneren met welk doel ze in dit leven naar de universiteit gekomen zijn. Die speciale herinnering heet: anamnesis! Lees maar na: desteronline.nl/anamnesis
‘Anamnesis’ is ook de naam van het project waarvoor ik, zoals ik me pas de laatste jaren goed ben gaan herinneren, destijds, ooit, ver terug ‘in de nacht der tijden’, besloten heb in dit leven aan de universiteit te gaan werken. Dat staat aangeduid in de laatste zes woorden van de titel boven dit stukje. Vandaag borduur ik daarop voort.
Ik begin kort en eenvoudig. Het USP (= Unique Selling Point; het Exclusieve Verkoop Argument) stond al in De Ster van 24 april jl. Klik maar even en lees dan eerst wat op je scherm komt: desteronline.nl/herinneringen-tussen-feit-en-fictie
Nu, bijna een half jaar later, ben ik al weer iets verder met deze boodschap. Klik en lees:
desteronline.nl/opfriscursus-toegepaste-wetenschapsfilosofie-tweede-kamerleden en desteronline.nl/opfriscursus-nederlands-rectorencollege-nederlandse-universiteiten
Het nieuwe dat ik vandaag te melden heb is, dat ik deze uniek hete zomer [weet u nog, ruim twee maanden praktisch alleen warmte en droogte] in mijn PBW (= Persoonlijke BinnenWereld; wat we vroeger ‘de ziel’ noemden) ontdekt heb dat ik daarvoor actie moet gaan voeren. Mij inspirerend op de Amerikaanse feministe Carol Hanisch die omstreeks 1970 beroemd werd met de slagzin ‘Maak het persoonlijke politiek en het politieke persoonlijk’, en met een variant op de Nederlandse oneliner `Gekken en dwazen schrijven hun namen op deuren en glazen`, waar ik van maakte ‘Kamper uien schrijven wat ze kwijt moeten op T-shirts en truien’, liet ik bij de Printerette op het Oostplein tien onderhemden bedrukken met op de voorkant de naam van mijn project en op de achterkant ‘Maak het eschatologische [het idee van wat ná dit leven komt] persoonlijk en het persoonlijke eschatologisch’ en gebruik ‘le plaisir de se voir imprimé [= de vreugde om je zelf gedrukt te zien]’ creatief. Negen van deze aldus bedrukte T-shitrts deelde ik ter gelegenheid van mijn verjaardag, een paar dagen geleden, aan negen goede vrienden uit in de hoop dat ze langs deze weg de goede boodschap af en toe uitdragen, en toen …
… gebeurde iets heel bijzonders. Eén van die goede vrienden had voor mij een trui gevonden met, of all names, MIJN voornaam erop (in spiegelschrift – ook dat nog!); de achternaam BOSS ontbrak, die had mijn vriend later verwijderen.
Is dat nou toeval of telepathie? Wie het weet mag het zeggen. Ik weet het niet. Wel weet ik dat ik het antwoord op deze vraag niet zal vinden voordat dit stukje naar De Ster moet.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar