Dat kleine kind wordt ooit groot

Ik vergeet nooit dat mijn moeder zich ooit had laten ontvallen dat je ALTIJD goed voor kinderen moet zijn. Dat zei ze ook vanuit haar positie als lerares. Ze heeft los van haar vak altijd een zwak gehad voor kinderen. Helaas leeft mijn moeder niet meer. Maar ben blij dat ik zoveel wijsheid van haar heb meegekregen. Ik moet zeggen dat ik niet altijd alles begreep wat ze bedoelde. Soms kom ik er pas na 30 jaar achter wat ze bedoelde met een bepaalde uitspraak. Zoals bovenstaande uitspraak: wees goed voor kinderen. Dat kan je wel zeggen maar als je niet uitkijkt klinkt het heel hol. Daarmee wil ik zeggen dat je er niet altijd iets mee kan. Oké, oké, wees goed voor elkaar, dat spreekt voor zich. Maar WAT eigenlijk bedoeld wordt, dat weet je vaak niet meteen. Ik ben van nature heel fijn ingesteld. Ik vind het belangrijk om goed te kijken naar wat er om me heen gebeurt. Niet altijd vindt er iets bijzonders plaats hoor. Maar ik leef gelukkig lang genoeg om toch zelfs na 30 jaar een verband te kunnen leggen met de uitspraak van mijn moeder van toen. Moet je goed luisteren wat er gebeurde. Dit vind ik zo een mooi verhaal. Mijn jongste zusje is lerares op een basisschool in Arnhem.

Ze doet haar werk naar behoren en met gelukkig heel veel liefde. De liefde die NIET onbelangrijk is in dit soort beroepen. Want veel mensen die staan op en gaan naar hun werk omdat het moet en doen hun ding en gaan om 18.00 weer naar huis. Zo van: ik heb gedaan wat ik moet doen en daarmee basta. Wat mensen vergeten is, dat je veel beroepen niet op de automatische piloot kunt doen. Omdat je met mensen te maken hebt. En zodra je met mensen te maken hebt zeg ik altijd: je moet er ook met je HART bij zijn, anders is het voor beide partijen onaangenaam. Ik moet eerlijk zijn.

Ik ben niet geknipt om bijvoorbeeld in de zorg te werken en zou dat daarom nooit doen. Die mensen verdienen iemand die met liefde voor ze zorgt. Oké, oké, ik dwaal een beetje af, want mijn zusje werkt al 30 jaar in het onderwijs op de lagere school in Arnhem. En waarschijnlijk heeft ze, om wat voor reden dan ook, een verpletterende indruk gemaakt op een jongen van Turkse afkomst. Want bijna 25 jaar later is een van die kleine Turkse jongens uitgegroeit tot een TOPartiest. Hij maakt muziek die heel ver rijkt. Van Nederland tot Duitsland. Ik heb me er niet echt in verdiept waar hij nog meer bekend is. Dat deze topartiest zijn fijne JEUGDjaren niet is vergeten, bewijst het volgende verhaal. Hij is op zoek gegaan naar mijn zus (zijn lerares dus) en vond haar via Facebook. Ondankt dat hij een topartiest is noemt hij mijn zus ‘juf’. Hij vroeg: juf mag ik u bellen? Ze gaf haar nummer. Hij belde en vertelde dat hij artiest is. Vertelde wat voor nummers hij zingt. En dat hij een nieuw nummer heeft dat gelanceerd gaat worden. Maar dat hij mijn zus dolgraag in zijn muziekvideo, clip, wil hebben. Als ze dat leuk vindt. Mijn zus barstte bijna in huilen uit. Zo lief vond ze dat. Vooral omdat hij haar niet was vergeten. Hij heeft waarschijnlijk zulke fijne herinneringen aan zijn periode bij juf Rineke, dat hij die blijdschap wilde omzetten in een mooi maar vooral bijzonder gebaar. Zodoende zit mijn zus nu in zijn nieuwste videoclip. Hij heet UMUT TIMUR. Zijn video waar mijn zus in zit heet: Umut Timur – Milyon (genius.com/Umut-timur-milyon-lyrics). Aan tafel met hem zit mijn zus. Ze is de enige Surinaamse in de video. Hij heeft nog een topper als je toch aan het luisteren bent: Umut Timur – Vermedin ft MRC