De nakende verkiezingen (3): reisproducten
Vorige maand werd bekend dat simkaartfabrikant Gemalto is gehackt en er wereldwijd honderden miljoenen telefoongesprekken kunnen worden afgeluisterd. De Amerikaanse veiligheidsdienst NSA (National Security Agency) zou de bad guy in dit spel zijn. NRC Handelsblad columniste Simone van Saarloos had er op 23 februari een vrolijk stukje over.
Ik citeer: ‘Ik heb medelijden met de NSA… . Je vraagt je af welke arme NSA-ziel hele telefoongesprekken moet afluisteren. Het zal er niet zo romantisch uitzien als in de film Das Leben der Anderen, waarin Stasi-officier Gerd eenzame uren op zolder doorbrengt en langzaam maar zeker gesteld raakt op de stemmen die hij in de gaten houdt. Bij de NSA zijn spionnen geen mannetjes, maar computers, afgesteld op verdachte woorden. Ik ben benieuwd hoe bepaald wordt welke woorden verdacht zijn.’
Simone heeft gelijk – maar slechts voor de helft. Spionnen zijn nog steeds ‘mannetjes’ en ‘vrouwtjes’ maar tegenwoordig werken ze zó intiem samen met automatiseringsmachines dat ze zelf niet meer weten wat ze zelf nog denken en doen en wat de machines doen.
En dat is niet alleen een zaak van spionnen (m/v). Ieder mens werkt tegenwoordig steeds meer zo. Hij (m/v) kan niet anders meer. Wereldwijd worden nu kinderen vanaf hun eerste ademtocht zo aangesproken en opgevoed. De twee duivels waartussen de mens zijn weg zoekt, Diabolos en Satan oftewel Lucifer en Ahriman, de alles-verwarrende en de alles-verstarrende, beleven hoogtijdagen, en de mensheid doet uit volle overtuiging mee op hun feest. In vorige nummers van De Ster had ik daar mooie plaatjes bij gevonden; vandaag heb ik iets gekozen uit het rijke assortiment beelden dat op internet te vinden is van Lucifer, de gevallen engel die, vermomd als slang in het paradijs de mens (vrouw en man. In die volgorde!) van de verboden vruchten leerde genieten.
Een kinderlijk simpele karikatuur van wat Simone aan de kaak stelt heb ik onlangs van dichtbij meegemaakt. Als bejaarde Rotterdammer reis ik op werkdagen na negen uur gratis in de metro. Onlangs moest ik weer met de trein mee, en zoals altijd deed ik dat lekker goedkoop na negen uur. Maar toen ik op NS Alexander uitcheckte bleek er 1,21 euro van mijn RET-kaart afgeschreven te zijn. Dat gaat natuurlijk zomaar niet, en bij terugkomst in de Voorschoterlaan, waar het loket tot mijn vreugde bemand bleek te zijn, werd ik op mijn wenken bediend. Een perfect klantvriendelijk 
opererende employé nam mij mee naar een van de toestellen in de hal, duwde mijn RET-chipkaart erin, drukte op een of ander geheim knopje, en het toestel deed wat het moest doen: het produceerde een strook papier met een volledig en tot de laatste decimaal achter de komma gedetailleerd overzicht van alle ‘reisproducten’ die ik het afgelopen jaar bij de RET had aangeschaft. Die ochtend was ik om 8.50 uur ingecheckt: tel uit je verlies!
Zo simpel werkt dat. Het enige wat er nog bij moet om Simone verder wijzer te maken is ‘vertaling’ van de gesproken taal van de telefoongesprekken in het soort pseudotaal die de computer kan ontcijferen en analyseren en vertalen in algoritmen. Daar zijn tegenwoordig prima machines voor, en zonder twijfel heeft de NSA die ook, en als je dat eenmaal hebt, gaat het allemaal bijna oneindig maal sneller dan de snelheid van het licht. Tel uit je winst!
‘Wat heeft dit nou met de nakende verkiezingen te maken?’, vraagt u zich misschien af. ‘Alles’, is mijn antwoord. Zonder dat u het merkt wordt ook het politieke debat op geleide van Lucifer en Ahriman steeds sterker gestuurd door algoritmen. Er is maar één partij die de politiek tot op dat nulpunt wil omvormen. In Zuid-Holland is dat Lijst 13. Doe morgen als ik: breng een voorkeursstem uit op nummer 4.
recent commentaar