Vorige week liep ik ook even naar binnen bij boekhandel Amesz in de Voorschoterlaan. Daar zag ik in de etalage een troon staan op een blauw doek. Het viel zo op, omdat de verhoudingen zoek leken. Doordat de troon heel klein was, leek het blauwe veld enorm groot en diegene die op de troon moest gaan zitten zou zich heel alleen voelen. Het bleek om een GRATIS boek te gaan over de dromen van Nederlanders over hun land. Iedere Nederlander kan dat boek krijgen.Dat leek mij wel wat, dus ik vroeg erom. Maar mij werd vriendelijk gevraagd naar een blaadje dat naar alle Nederlanders is gestuurd, dus ook naar mij. Ik moest bekennen dat ik dat niet had gezien, waarschijnlijk weggegooid, samen met de folders.

Droomboek

Gelukkig kon ik het via internet nog afdrukken en enkele dagen later nam ik het boekje bij Amesz alsnog in ontvangst. Eigenlijk veel te veel moeite voor een boekje met daarin een paar kindertekeningen en van die algemene wenskreten zoals ‘vrede in het land’ en ‘respect voor elkaar’ en het voorstel om alle vangrails oranje te verven. En Amesz krijgt voor al die moeite ook niets. Niet echt interessant. Er is werkelijk maar één droom die het vermelden waard is. En daarom schrijf ik erover.

Dat is het voorstel om in het Markermeer twee kunstmatige eilanden aan te leggen in de vorm van een N en een L. Dat is een fris plan. Hoeveel geldverslindende plannen zijn er al gemaakt om ons kleine kikkerlandje ‘op de kaart zetten’? (neem alleen al het onfrisse plan om de Olympische Spelen naar ons land te halen) Nee, neem dan liever het ‘op de kaart zetten’ letterlijk en kies voor dit plan. Het kost geld, maar het levert méér geld op. Ik wil wel op de L gaan wonen.

Nederland