Ik vind mijn huis steeds belangrijker worden. Zeker met dit slechte weer de laatste maanden. Veel regen en wind. Het heeft ook wel weer iets moois, want vanuit mijn raam zie ik de lucht steeds veranderen. Nu ik ouder word, waardeer ik mijn huis steeds meer. In mijn huis zijn voorzieningen die mijn kinderen gemaakt hebben. Ik ben een grote voorstander van zo lang mogelijk in je eigen huis blijven wonen, want je kan veel meer dan je denkt en eigen haard is goud waard.

Wonen wordt ook mooi in Jaffa. In de commissievergadering van de deelgemeente afgelopen woensdag, was er een presentatie van ‘De Weg naar Kralingen’, waarin de nieuwe wijk werd getoond. Er gaat veel veranderen. Er wordt al gesloopt in de wijk waar veel mensen herinneringen aan hebben. Kralingen bestaat uit verschillende delen, waaronder Kralingen- West. Dat bestaat o.a. weer uit Jaffa en de Vredenoord-buurt. In de laatste buurt ben ik geboren en getogen. De Goudse Rijweg ligt tussen die twee buurten in en daar kwam je elkaar tegen in alle winkels die je daar had. Maar ook de looproute naar het Kralingse Bos ging via de Sophiakade of via de Vlietlaan en Jaffa, waar een smederij was waar paarden werden beslagen. Dat is een geur die ik me nu nog herinner. In de Fuikstraat kwam later Buurtvereniging De Lampion, die veel voor deze buurt betekend heeft en waar de heer Bronswijk, de voorzitter, veel gedaan heeft voor zijn kleine clubje. Als deelraadslid was ik vaak aanwezig in deze buurt, zeker als er iets werd georganiseerd. Later kwam daar het Berkelplein bij waarvan het kunstwerk nog werd onthuld door Riek Bakker (stedenbouwkundige; o.m. voormalig directeur dS+V. Red.). Over de inspraak bij het kunstwerk had ik mijn twijfels, want de inspraak van bewoners was niet zo groot. De meeste kinderen in Jaffa gingen naar de Arentschool, waar veel georganiseerd werd. En met het bos vlakbij was het goed wonen. Maar toch werd het door de bewoners niet zo gewaardeerd. Of dat nu kwam door de mix van nieuwbouw en gerenoveerde huizen of door de beslotenheid van de wijk? Alles vlakbij en toch ver weg, leek het wel. Ik heb mij vaak verwonderd als ik fietsende van de mooie Kralingse Plas kwam en drie minuten verder ouders en spelende kinderen zag in de straten van Jaffa.

Nu gaat alles veranderen en dat is goed. Het ziet er goed uit in het mooie boek dat ik kreeg tijdens de commissievergadering. Ik hoop dat de nieuwe bewoners zich snel thuis zullen voelen in dit mooie stukje Rotterdam. Denkende aan Vredenoord, waar ik geboren ben, heb ik toch nog één grote wens. Dat wie ook volgend jaar de verantwoording krijgt als de deelgemeente ophoudt te bestaan, loop eens door deze buurt met de huizen die van binnen mooi zijn, maar aan de buitenkant niet. Kijk’s naar de Vredenoordkade, mooi gelegen aan de Boezem. De gekleurde gevels zijn altijd een ergernis geweest. Wie heeft het lef om dit ook aan te pakken, zoals in Jaffa, aan de andere kant van de brug? Ik ben benieuwd!

Greet Wijs