Het heeft even geduurd, maar het is zover. De zon heeft ons weten te vinden. Nu kunnen we ons pas echt prettig gaan voelen. Hoewel? Aan de ene kant wordt ons verteld dat we niet op het strand in de zon mogen zitten vanwege huidkankergevaar. Aan de andere kant worden we bang gemaakt omdat suiker en zout beide slecht voor ons zijn. Friet en cola krijgen we dus dit jaar niet. Wel gefermenteerde groenten, koffie en thee. Ik ben benieuwd hoe serieus een en ander genomen wordt. Ook heb ik in diverse artikelen mogen lezen – gelukkig voor het grootste deel van elkaar overgeschreven – dat kippenpootjes op de BBQ niet heet genoeg worden om alle schadelijke bacteriën daarin te doden. En zodra we de stad uit gaan worden we vanuit de graslanden belaagd door hordes teken. Kleine gemene diertjes die goed voor zichzelf zorgen en ons in een situatie van Lyme ontredderd achterlaten. Uitkijken geblazen dus, wat je eet, waar je staat en hoe je je kleedt. Over de ongemakken van wc’s waar je je jas niet kunt ophangen heb ik vorige week al gezeurd, dus dat kan ik nu achterwege laten. Het is mooi weer. Tijd om de zomervakantie te plannen. Toch zijn er op dit moment ook wel zaken die onze aandacht nog vragen.

Asielzoekers. Niet zozeer hun huisvesting, maar hun bijdrage aan onze maatschappij. In de afgelopen weken ben ik veel in den lande geweest meivakantie – en het speelt toch meer dan wij in ons gebied merken. Natuurlijk kan ik smakelijk lachen om het spandoek waarop staat ‘maak van asielzoekers geen asielvinders’, maar is dat verstandig? Op dit moment merken we in ons gebied niet veel van asielaanvragers, maar dat moet misschien anders. Misschien moeten we ze zelfs uitnodigen. Misschien moeten we ze onder het motto ‘doe eens gek’ winkelruimte aanbieden en ondersteunen bij het worden van goede winkeliers. Onze middenstand loopt toch weg uit de Lusthofstraat? Ze verdringen dus niemand. Of willen wij eigenlijk geen winkels meer, maar gewoon vanuit de luie stoel alles laten brengen via internet en koeriers? Laten we dat dan gewoon zeggen.

Eduard Schuringa