Dat het nu mij moet overkomen. Deze week word ik hard met mijn neus op de feiten gedrukt. Lees! Een goede vriend van me, die jaren geleden naar een niet-EU-land is verhuisd, vroeg mij het volgende: Hij is daarginds lid van een club van ex-Nederlanders.
Een van hen had zijn oog laten vallen op een van mijn columns. Hij vond die column aardig en vroeg of hij deze mocht plaatsen in hun verenigingsblaadje. En wel in twee talen, in het Nederlands voor de ex-landgenoten en in het Engels voor hun kinderen. Of ik het voor hem wilde vertalen, mijn Engels is goed genoeg. En toen begon het. Het was een column waarin ik mensen aanspoor tot verbaal geweld als alternatief voor echt geweld, waarin ik schrijf dat roken ook zijn goede kanten heeft, evenals alcohol drinken. Zeg maar zo’n column waarin ik ‘los ga’ om de stress van de week kwijt te raken. Op de keper beschouwd allemaal aansporingen die aan grote aantallen mensen het leven kunnen kosten. Ideeën die niet in handen van terroristen mogen vallen.
In Nederland mag je dat gewoon schrijven, gelukkig neemt niemand een columnist serieus, maar in het buitenland ligt dat anders. Om die reden moet je voor een in het Engels vertaald stukje dat naar het buitenland wordt gestuurd een ‘exportvergunning’ hebben. Niet dat we hier censuur hebben, maar dat hebben we zo geregeld. Het Erasmus MC heeft hier onlangs ook mee te maken gehad, las ik. Hebt u waarschijnlijk wel gelezen, iets met een gemuteerd vogelgriepvirus. Wat nu? Is er na bijna 10 (!) jaar eindelijk eens interesse vanuit het buitenland, nu dit. Na enig overleg met louche juristen, waar ons land er gelukkig veel van telt, kwamen we tot de volgende oplossing. Ik stuur mijn stukje gewoon in het Nederlands naar mijn vriend in het buitenland. Daar verandert hij mijn naam in die van hem: alsof hij het geschreven heeft. Dan stuurt hij het terug en vertaal ik zijn stukje in het Engels stuur het terug. Dan is er geen exportvergunning nodig. Dat stinkt niet. Althans minder dan de blauwalg in onze Kralingse Plas. Dat stinkt pas echt!
Eduard Schuringa
recent commentaar