Hoe lang moet dit nog duren?

• Zeilschoolhouder Henk van Gent schreef een brief

Kralingse zeilschoolhouder Henk van Gent, al jarenlang gevestigd aan de oostzijde van de Kralingse Plas en ongeveer even lang dwarsgezeten door het (deel)gemeentelijke bestuur, heeft weer eens zijn hart uitgestort, op papier, zouden we vroeger zeggen. Hij stuurde een zeer uitgebreid mailbericht waarin hij uitvoerig de gebeurtenissen beschrijft en een dringend beroep doet op iedereen om deze zo lang slepende zaak ten goede te laten keren.

Het gemeentebestuur en Henk van Gent hebben elkaar in de houdgreep. Alle uitzettingsprocedures zijn op niks uitgelopen en wat wil Henk eigenlijk alleen maar: een openbare, voor iedereen toegankelijke zeilschool. Waar watersporters ook nog een bootje kunnen huren.

De gemeenteraad en de deelgemeenteraad hebben het tot dusver laten afweten. Bestuurders verzinnen van alles, maar als het nodig is dienen de gekozen volksvertegenwoordigers op te komen voor een eenling die dreigt te bezwijken onder de massieve bestuurlijke en juridische druk.

Algemeen belang
Gelukkig heeft Henk van Gent een goede advocaat. Maar het is geen ‘armpje drukken’. Naar de mening van De Ster dient door bestuurders slechts gekeken te worden naar het algemeen belang. Het gaat om de openbare, toegankelijke zeilaccommodatie aan de Kralingse Plas. Heeft Henk bestuurders onheus bejegend? Jazeker! Maar dat is nog steeds geen reden om als bestuurder en/of ambtenaar een vete uit te willen vechten. Beide partijen beweren tegemoetkomingen te hebben gedaan. Maar het resultaat is een patstelling die inmiddels veel te lang duurt. Wanneer wordt er door onze volksvertegenwoordigers domweg geëist dat er op zeer korte termijn een oplossing wordt gecreëerd? Het geeft geen pas voor het gemeentebestuur om als het ware te wachten tot Henk van Gent ‘vanzelf’ kapot gaat. Overigens, u kunt gewoon terecht bij Zeilcentrum Henk van Gent, nabij de Plasmolens. De boten liggen klaar en er zijn vele, jonge en enthousiaste vrijwilligers die u wegwijs kunnen maken op de Kralingse Plas.

• Ingezonden brief van Henk van Gent (City Sailing – Zeilcentrum Henk van Gent)

Lucas de Boer: respect en dank voor tegengas.

Woord vooraf:

Vrijwel dagelijks moet ik uitleggen dat City Sailing, ‘mijn’ 38 jarige Zeilcentrum gewoon open is en open blijft.

Ik begrijp alle onduidelijkheid en verbazing na alle positieve berichten:

• 2010: ondanks jarenlang tegenstribbelen door de deelgemeente is een zeilschool op de huidige locatie opgenomen in het bestemmingsplan Kralingse Bos
• 2011: een deal tussen gemeente en City Sailing over een huurcontract voor 25 jaar
• 2012: de positieve berichtgeving over 2 verleende Omgevingsvergunningen
• 2012: een 1e paal
• 2013: het positieve nieuws dat ik samen met de stichting Community Sailing Rotterdam wederopbouw en nieuwbouw ga realiseren
• 2013: het besluit van deze stichting de activiteiten over enkele jaren voort te zetten en te garanderen voor de komende 25 jaar

Al in 2012 gaat Karakus dwars liggen en denkt al het positieve zomaar kapot te kunnen maken.

Na maanden stilzwijgen is het moment gekomen om uit te doeken te doen:
-hoe het college en Karakus denken met burgers en maatschappelijke organisaties om te kunnen gaan
-hoe contraproductief het beleid van Karakus is
-dat de gemeenteraad verstek laat gaan.

Onderstaande 10 punten geven kort de stand van zaken:

1. City Sailing – Zeilcentrum Henk van Gent is springlevend en niet van plan om te stoppen met al het zeilplezier dat er op de Kralingse Plas geboden wordt; integendeel!
2. De ridicule en laakbare pogingen van de gemeente om de door velen zeer gewaardeerde, laagdrempelige activiteiten te beëindigen, veranderen daar niets aan.
3. Ook de misleidende berichtgeving van de omstreden wethouder Karakus, hoe schadelijk ook, haalt ons de wind niet uit de zeilen.
4. Karakus produceert veel geschreeuw en weinig wol; er kan gewoon gezeild worden.
5. Dat de slapende en wegkijkende gemeenteraad wethouder Karakus nog steeds zijn gang laat gaan, is schokkend.
6. De gemeenteraad, het hoogste bestuursorgaan van de stad, verzaakt haar (controlerende) plicht:
a. Zij grijpt niet in nu blijkt dat wethouder Karakus er een uitzichtloze puinhoop van heeft gemaakt met slechts stagnatie van nieuwbouw.
b. Zij is niet bij machte om een goed voorstel met keiharde garanties en deadlines als alternatief af te dwingen bij de dwarse, geblokkeerde Karakus.
7. Het onvermogen van de gemeenteraad maakt de weg vrij voor de wijsheid van de Rechtbank Rotterdam.
8. Al vele malen heeft de Rechtbank Rotterdam de gemeente in het ongelijk gesteld in de ‘zeilschool kwestie’.
9. Ik heb er alle vertrouwen in dat ook nu het gemeentelijke beleid terecht gewezen zal worden.
10. Wij gaan daarom van start met de voorbereidingen van de toekomst, met of zonder medewerking van Karakus.

Ook het de kop indrukken van het tegengeluid van de deelgemeente, mag in de schijnwerpers.
Zeker nu Lucas de Boer, een van de weinigen die tegengas durfde te geven, afscheid heeft genomen van de deelgemeente.
Dit vertrek van Lucas de Boer is de aanleiding voor onderstaande ingezonden brief.
En lang verhaal, een pamflet, een manifest.
Het eindigt positief; met een cadeau voor kinderen die Lucas de Boer een warm hart toedraagt.

In de Ster van 28 mei jl. stond een interview met Lucas de Boer.
In de eerste scène gaat het er over, wie ik, Henk van Gent, wel en geen handen zou schudden.
Die van Lucas de Boer wel; dat klopt.

Het volgende klopt niet.
De Ford Escort uit 1996 waar ik toen in reed, werd door de Ster- journalist aangezien voor een ‘vaalrode jarentachtig- BMW’.
Dat is een (onbelangrijke) journalistieke dwaling.
De wens van de journalist zal de vader van de gedachte wel geweest zijn.

Gemeenteraad buitenspel. Rechtbank weer aan zet.
Ook niet juist is dat ik, volgens Lucas de Boer, wethouder Karakus de hand niet meer zou willen schudden.
De laatste keer dat zich de gelegenheid voordeed, was op woensdag 5 september 2012, vlak voor het begin van een bijzondere vergadering van de commissie FIB op het stadhuis.
Bijzonder, omdat daar de gemeenteraad buitenspel werd gezet door Karakus; buitenspel m.b.t. zijn beleid inzake City Sailing.

Ik heb wethouder Karakus toen wel mijn twijfels om hem de hand te schudden kenbaar gemaakt: ‘Straks pikt u mijn vingers ook nog van me af’’, zei ik hem.
Karakus vond het flauw, maar hij begreep dondersgoed waar ik op doelde.
Wat die man sinds 2010 allemaal van mij heeft afgenomen: tijd, geld, energie, een keiharde deal, levensvreugde en (gelukkig slechts tijdelijk) ook hoop en toekomstperspectief.

Blijft de gemeenteraad wegkijken?
Het is nauwelijks te beschrijven, maar nog erger is dat de gemeenteraad niet ingrijpt en Karakus niet confronteert met zijn falen en met zijn stagnerend beleid.
Wat er ook gebeurt, u kunt u nog jaren blijven zeilen bij City Sailing. Op de nieuwe accommodatie die door Karakus wordt geblokkeerd, moeten we nog even wachten.
De gemeenteraad laat zich tot op heden door Karakus de kans ontnemen, om dit ‘blijven zeilen’, voor de komende 25 jaar vast te leggen, met renovatie en nieuwbouw op de kortst mogelijke termijn.
Als de politiek, inclusief de gemeenteraad, wederom faalt in het 26 jarige zogenaamde ‘zeilschooldossier’, zijn binnenkort alle ogen (weer) gericht op de Rechtbank Rotterdam.
De Rechtbank Rotterdam heeft de gemeente keer op keer in het ongelijk gesteld.

Na een allesomvattende overeenkomst in 2011, al na 3 maanden mediation, krabbelde Karakus steeds verder terug en heb ik, steeds opnieuw, heel veel water bij de wijn moeten doen.
Nooit was het genoeg. Steeds kwamen er nieuwe eisen.
Al dit jaar had er een gerenoveerd Zeilcentrum kunnen staan aan de Kralingse Plas; met nieuwbouw!
Karakus blokkeerde dat al in 2011, daarna in 2012 en nu nog steeds.
1 juli jl. verliep alweer een deadline. De gemeenteraad verzaakte tijdig in te grijpen.

Karakus: omstreden wethouder
City Sailing heeft een partner gevonden, waarmee continuïteit van een laagdrempelig zeilcentrum gewaarborgd is voor de komende 25 jaar.
De stichting Community Sailing Rotterdam is bereid om samen met mij wederopbouw en nieuwbouw ter hand te nemen.
Drijfveren voor de stichting zijn het ‘sociale werkplaats gehalte’ van City Sailing en de maatschappelijke activiteiten die worden georganiseerd, zoals Schoolzeilen en Buurtzeilen.
Het ‘sociale werkplaats gehalte’, dat sociale reactivering biedt aan mensen die uit een diep dal komen, wil de stichting Community Sailing Rotterdam graag in stand houden.

Er is een concreet plan van aanpak en een meerjaren fasen schema met o.a. (1) wederopbouw, (2) nieuwbouw en (3) overdracht aan de stichting Community Sailing Rotterdam.
Het plan gaat er van uit dat de wederopbouw en fondswerving voor nieuwbouw plaats vindt vanuit de huidige, lopende exploitatie en activiteiten.
Zie www.communitysailing.nl voor meer informatie.
Ik verwacht na mijn ‘Grande Finale’, over een jaar of 6-8, het Zeilcentrum in goede handen achter te kunnen laten.

Karakus blokkeert vooralsnog dit ‘Happy End’.

Is de gemeenteraad zich hiervan bewust?
Dat kan toch niet anders na de, naar nu blijkt loze kreten en aankondigingen van wethouder Karakus dat City Sailing al op 1 juli 2010, op 1 oktober 2010 en op 1 maart 2013 zou zijn ontruimd?
Worden de uitspraken van wethouder Karakus langzamerhand niet kritischer bekeken door de gemeenteraad?
Of is de gemeenteraad door de wethouder zodanig op het verkeerde been gezet, dat ze niet meer in staat is om in te zien welke heilloze weg door de gemeente wederom is ingeslagen?
Een einde van City Sailing en van de huidige misère is niet in zicht, ook al doet de wethouder voorkomen alsof dat wel zo is.
In plaats van de betere uitstraling die de gemeente zo graag wil, zal er, als de gemeente zo doorgaat, sprake zijn van verdere aftakeling van de accommodatie.
Gelukkig komen de mensen om te zeilen in de mooie en goed zeilende boten.
Ze komen niet voor de accommodatie.
Toch kan zo niet langer doorgaan. Iedereen wil een betere uitstraling. Ik vanzelfsprekend ook.
Wachten is geen alternatief.
Wederopbouw, zoals door de stichting Community Sailing Rotterdam is voorgesteld in haar brief van 11 februari jl. aan o.a. de gemeenteraad, is wel een goed alternatief.
Een alternatief op de kortst mogelijke termijn.

Gemeenteraad: wordt wakker! Ondersteun een goed alternatief.
De stichting Community Sailing Rotterdam wil een halt doen toeroepen de zinloze vernietiging door wethouder Karakus.
Zinloze vernietiging van al het goede en waardevolle dat door mij, samen met mijn medewerkers in decennia is opgebouwd.
Daarom gaat de stichting, ondanks de negatieve reacties van wethouder Karakus op de goede en concrete voornemens van de stichting, van start met een campagne die dit tij gaat keren.
Ondersteuning vanuit de gemeenteraad, die eindelijk eens dient in te zien voor welke heilloze weg is gekozen door wethouder Karakus en de commissie FIB in september vorig jaar, is hierbij dringend nodig.
De gemeenteraad dient de door wethouder Karakus en zijn ambtenaren ontstane uitzichtloze situatie onder ogen te zien en… het tij te keren voor het te laat is!
Beter ten halve gekeerd, dan ten hele gedwaald.

Karakus zadelt gemeente op met financieel risico
Karakus zadelt de gemeente op met jarenlange geld- en energie verslindende procedures.
Daarnaast kiest Karakus voor een financieel risico voor de gemeente.
Diverse keren heeft de gemeente een substantiële, maar niet toereikende schadevergoeding aangeboden aan City Sailing.
Karakus wil daar niet meer over praten.
Vreemd, want als de gemeente zelf met een schadevergoeding komt, erkent zij haar aansprakelijkheid voor de ontstane schade.
Die schade is ontstaan na jarenlange domme beoordelingsfouten, moedwillige tegenwerking, laakbaar handelen, pesterijen en zelfs wetovertreding door de gemeente.
Ik heb de gemeente diverse keren aangegeven dat ik er niet op uit ben om gigantische geldbedragen binnen te halen.
De Ombudsman vermeldde dat al in zijn jaarverslag 2006.
Ik heb voorgesteld om de schadevergoeding grotendeels te benutten voor renovatie en nieuwbouw.
Zie o.a. het interview met RTV Rijnmond, helemaal onderaan op http://www.rijnmond.nl/nieuws/19-11-2010/zeilschool-en-gemeente-positief-over-bemiddeling

Door de weigering van de gemeente om ook op dit punt tot een compromis te komen, heb ik er voor gekozen:
– Het door experts berekende schadebedrag volledig te claimen bij de gemeente i.p.v. nog langer bereid te zijn tot een compromis
– Het door de Rechtbank te bepalen bedrag dat de gemeente zal moeten uitkeren, ten dienste te stellen van de renovatie, wederopbouw, nieuwbouw en het fonds van de stichting Community Sailing voor Schoolzeilen en Buurtzeilen .

‘Geheime agenda’ Karakus?
‘Karakus zal wel een geheime agenda hebben’, hoor ik om mij heen.
Zelfs gemeenteraadsleden hebben geen idee wat er achter het beleid van Karakus zit.
Er moet iets zijn waarom Karakus categorisch alle oplossingen de grond in boort en i.p.v. te kiezen voor een goede oplossing, zoveel betrokkenen, maar ook de gemeente Rotterdam, met gigantische problemen opzadelt.

Als Karakus zich concentreert op de brandveiligheid van internaten in Rotterdam en ons het groene licht geeft, zorgen wij voor een nieuw zeilcentrum!

Ik zie er naar uit, dat deze, niet alleen in de zeilschool kwestie omstreden wethouder, zich bij de Rechtbank zal moeten verantwoorden voor zijn ’beleid’ en de bizarre besluiten die daaruit zijn voortgekomen.
Beleid dat stand houdt, ondanks…………….. de constructieve opstelling van de deelgemeente en……………. van Lucas de Boer.

Lucas de Boer: positief, constructief en…….. tegengas
Ik heb niet altijd (direct) ingezien dat de speelruimte die Lucas de Boer van het stadhuis kreeg, zeer beperkt was.
Enige uitleg door hem, op voor mij soms moeilijke momenten, was welkom geweest.
Toen Jacques la Croix in 2010 een motie indiende voor het behoud van City Sailing en daarvoor noch van Lucas de Boer, noch van de deelgemeenteraad enige steun kreeg, had ik wel mijn bedenkingen.
Inmiddels begrijp ik dat Lucas de Boer op zo’n moment geen enkele speelruimte had; de deelgemeenteraad overigens wel, maar die liet het afweten.
Ook begrijp ik achteraf waarom ik niet meer welkom was om met Lucas de Boer over de stand van zaken te praten.
Er was weinig om over te praten; speelruimte was er immers niet.
Lucas de Boer moest loyaal het beleid van het stadhuis uitvoeren, maar, waar hij kon, gaf hij voorzichtig tegengas!

Lucas de Boer ondersteunde City Sailing door aan te geven dat hij het niet eens was met een gemeentelijk voorstel in een brief van wethouder Lamers van 1 februari 2010.
Dit blijkt uit een sms die op 16 februari per abuis door ‘zeilschoolambtenaar’ Rein de Lange naar mij is verstuurd i.p.v. naar Henk Rotgans, een van de toenmalige directeuren van het OBR (nu Stadsontwikkeling).
Ingevoegd hier de letterlijke tekst van ‘zeilschoolambtenaar’ Rein de Lange aan beleidsmedewerker Audi en aan mij, i.p.v. aan Henk Rotgans.

Start bericht:
—————————————-
‘Audi, henk,
Lucas de boer wil niet handhandhaven, want is oneens met gedane voorstel (herhaling bod afgelopen zomer en geen goedkoper bod). Wil bestuurlijk overleg’.
—————————————-
Einde bericht.

Schokkend was de ommezwaai die Lucas de Boer onder druk van het stadhuis binnen een week heeft moeten maken in 2010.
Schokkend vooral, omdat het stadhuis niet in staat bleek te kunnen luisteren naar de wijze woorden en de terechte bezwaren van Lucas de Boer.
Als toen wel naar hem geluisterd was, had er nu allang een nieuw zeilcentrum gestaan.
Het 1 februari 2010 trucje van de gemeente, een gemene opzet met als enig doel City Sailing pootje te lichten, vormt nu het juridische drijfzand waarop Karakus denkt City Sailing klein te kunnen krijgen.
Drijfzand i.v.m. de volgende punten:

1. Een ridicuul, onzinnig, onuitvoerbaar aanbod door wethouder Lamers in de zomer van 2009, is, zo denkt Karakus een legitiem uitgangspunt
2. Een aanbod dat door het OBR als ‘oneigenlijk’ werd gezien na uitleg en onderbouwing door City Sailing en waarvoor aan mij excuses zijn aangeboden door het OBR
3. Het desondanks opnieuw aanbieden van hetzelfde ‘oneigenlijke’ aanbod in februari 2010, samen met andere absurde voorstellen
4. Het daarmee toewerken naar een situatie die tot een onhoudbaar en bedenkelijk gemeentelijk besluit leidde dat City Sailing zou moeten vertrekken
5. Het door o.a. wethouder Karakus in januari 2010 uitgestippelde beleid (wat daar ook aan te grondslag mag liggen; wellicht de door velen genoemde verborgen agenda)

Toen Lucas de Boer in februari 2010 zijn bedenkingen uitte over de gemeentelijke truc waarmee City Sailing tot op de dag van vandaag door de gemeente wordt bedreigd, werd hij keihard teruggefloten door het Stadhuis.
Er was geen andere keuze voor Lucas de Boer dan:
– de barricaden op tegen het Stadhuis en uiteindelijk wellicht zelf het veld moeten ruimen
– meebuigen, loyaal blijven aan het stadhuis, maar in stilte goed doen zodra de mogelijkheid zich voordeed.

Lucas de Boer heeft mij op 22 februari 2010 toegezegd zich hard te zullen maken, zodra ik met een goed voorstel zou komen.
Lucas de Boer is zijn toezegging diverse malen nagekomen, maar sinds september 2012 had hij maar te doen wat Karakus hem opdroeg.
Het stadhuis heeft de bevoegdheden inzake City Sailng van de deelgemeente afgepakt.

Prettige en constructieve sfeer
Het groene licht dat Lucas de Boer binnen de deelgemeente gaf tijdens de mediation periode, heeft louterend gewerkt.
In een prettige en constructieve sfeer is er daardoor met medewerkers van de deelgemeente en de dienst Stadsontwikkeling samengewerkt.
Twee omgevingsvergunningen zijn hiervan het tastbare resultaat.
Na 26 jaar gedoe, is de status quo van City Sailing met deze vergunningen voor het eerst sinds 1975 geformaliseerd.

Toch liet wethouder Karakus in de zomer van 2012 de mediation definitief stuklopen op de klippen aan lager wal.
Het was geen kwestie van een stuur- of navigatiefout; het was doelbewust. De mediation moest stoppen van Karakus.

Toen hij vervolgens teruggreep naar de gemeentelijke truc van 2010 waar Lucas de Boer toen al bezwaar tegen maakte, heeft Lucas de Boer nog een aantal pogingen gedaan om wethouder Karakus op andere gedachten te brengen.
Voor de deelgemeente waren er met betrekking tot City Sailing geen hete hangijzers meer; alles was geregeld voor renovatie en nieuwbouw.
– in het nieuwe bestemmingsplan is sinds 2010 een zeilschool ’bestemd’, ondanks alle pogingen van de deelgemeentelijke voorgangers van Lucas de Boer om City Sailing weg te bestemmen.
– de overeenkomst tussen City Sailing en gemeente over een uitonderhandeld huurcontract voor 25 jaar op 25 januari 2011, behoeft voor de deelgemeente geen enkele aanvulling of aanpassing.
– er is voor de deelgemeente geen enkele onduidelijkheid of enig beletsel om zo spoedig mogelijk tot nieuwbouw van City Sailing te komen.
– City Sailing en de deelgemeente zijn met de totstandkoming van twee omgevingsvergunningen veel wijzer geworden.
Duidelijk is nu, dat het (gedoog)beleid waarvoor de gemeente in 2011 heeft gekozen niet tot duurzame resultaten zal leiden.
Ook is duidelijk geworden hoe dat wel kan. Het plan van aanpak is daarop gebaseerd.
– De afdeling vergunningen van Stadsontwikkeling heeft samen met Welstand aangegeven dat het plan van aanpak waarvoor is gekozen, haar instemming heeft en….. de enige juiste weg is.
– Wethouder Karakus lapt dit standpunt van Stadsontwikkeling en Welstand nog steeds aan zijn laars en blijft volharden in het blokkeren van renovatie en nieuwbouw.

Geen fanatieke uitvoerder
Lucas de Boer trachtte het onbegrijpelijke besluit van wethouder Karakus in de zomer van 2012, om de mediation te stoppen, terug te draaien.
Dat was vanuit deelgemeentelijk standpunt begrijpelijk.
Waarom weer de strijdbijl opgraven als er geen meningsverschillen meer zijn?
Los van inhoudelijke argumenten voor een weerwoord door Lucas de Boer, brak hij met het beleid van zijn voorgangers in het deelgemeentelijk bestuur.
Jarenlang was er geen enkel tegengas vanuit deelgemeente richting stadhuis geweest.
Integendeel!
Ik zal geen namen noemen, maar menig deelgemeentebestuurder ontpopte zich als fanatieke volgeling van het stadhuis en ijverige uitvoerder van het gemeentelijk beleid.
Sommige bestuurders gingen in hun ijver wel erg ver.
Vreselijk, hoe zij zich verlaagd hebben met hun deelname aan zinloos beleid en handelingen die het daglicht niet konden verdragen en die meerdere malen door de Rechtbank en zelfs door de Raad van State moesten worden rechtgezet.
Lucas de Boer is te fatsoenlijk en te respectvol jegens anderen, om mee te doen aan een onoorbare heksenjacht met oneigenlijke middelen die niet alleen organisaties, maar ook burgers raakt.

Verademing
Het tijdperk Lucas de Boer was wat dat betreft een verademing en een keerpunt in de relatie tussen de deelgemeente en City Sailing.
Ik heb er ook daarom alle vertrouwen in dat de Rechtbank tegen de gemeente zal zeggen: u heeft toch een overeenkomst gesloten met Van Gent? Teken dat overeengekomen huurcontract dan, zodat er eindelijk eens gerenoveerd kan worden.
Dat behalve wethouder Karakus iedereen zo spoedig mogelijk de wederopbouw en nieuwbouw van City Sailing gerealiseerd wil zien, geldt natuurlijk ook voor de deelgemeente Kralingen-Crooswijk.
Ondanks de door het stadhuis opgelegde beperkingen, heeft Lucas de Boer de laatste jaren zijn (tegen)stem laten horen.
Ook al heeft hij de koppige Karakus niet op andere gedachten kunnen brengen, de bedenkingen van Lucas de Boer tegen het onbegrijpelijke gemeentelijke ‘truccen’ beleid, zullen nog vaak in herinnering gebracht worden; bij de Rechtbank bijvoorbeeld.

Dat Lucas de Boer op cruciale momenten zijn stem heeft laten horen, verdient niet alleen respect, maar ook dank.

Afscheidscadeau
Lucas de Boer heeft laten weten geen cadeaus te willen bij zijn afscheid.
Wel was het mogelijk te doneren aan de Stichting Leergeld Rotterdam.
Leergeld richt zich op het voorkomen van sociale uitsluiting van kinderen uit gezinnen met minimale middelen.
Zij doet dit door deze kinderen weer mee te laten doen aan binnen- en buitenschoolse activiteiten. Zie www.leergeld.nl.

Zeilcentrum Henk van Gent, de stichting City Sailing Rotterdam, de stichting Behoud Openbare Zeilschoolfaciliteiten en (partner) de stichting Community Sailing Rotterdam:
-hebben ter gelegenheid van het afscheid van Lucas de Boer drie waardebonnen gedoneerd aan de Stichting Leergeld voor:
– een Sail try-out
– een zeilcursus in een Escape
– de mogelijkheid om een jaar lang een Escape te huren voor slechts €1,- per uur.

Ik dank Lucas de Boer voor zijn positieve pogingen en wens hem veel succes en veel plezier in zijn nieuwe functie in Utrecht.

Henk van Gent, Kralingse Plas (al vele jaren en nog vele jaren tussen de Plasmolens en naast De Tuin)