Afgelopen vrijdagnacht was het Halloween. Een avond dat alle griezels de vrije hand krijgen. Na 364 dagen onderdrukking komen de levens- of onlevensvormen tot leven om hun hel op aarde te creëren. Heerlijk, mensen die er overdag niet uitzien doffen zich op om ‘s nachts goed voor de dag te komen. Leuk, als je buiten loopt en ineens oog in oog, of eigenlijk oogkas in oog komt te staan met zo’n schepsel. Nietsvermoedend kwam ik thuis, om daar te merken dat de grootste horror story nog moest komen. Een cartoon werd afgekeurd door de rechter omdat de cartoonist zijn satirische afbeelding niet kon onderbouwen. Nu schrok ik daar als columnist van want, hoewel ik met veel precisie mijn columns construeer, komt het wel eens voor dat ik me door mijn betoog laat meeslepen en verbanden zie die anderen nog niet zien. En zoals u weet, zodra cartoonisten worden veroordeeld, dan volgen columnisten snel. En zeker in een land als het onze, waar men de stelling wil bewijzen, dat je ook je vrijheid kunt verliezen zonder bezetter.

Mocht dit mijn laatste column zijn, dan weet u in ieder geval waarom. Geen bloemen en geen bezoek graag. Genoeg hierover, nu een vrolijker onderwerp en een advies voor het gebiedscommissiebestuur. Parkeerverboden. De laatste tijd kom ik vaak met de auto in gemeenten die ik niet goed ken. Maar dan, waar moet ik de auto neerzetten? Waar moet ik parkeren? Overal staan borden waar je niet mag staan, maar meestal is niet aangegeven waar je wel mag staan. Nu geven deze verboden-te-parkeren borden wel interessante informatie over hoe een gemeente denkt, maar daar heb ik op dat moment niets aan. Ik ben meer geïnteresseerd in waar ik mag staan. Mensen die ons gebied inrijden hebben dat ook. Vandaar mijn oproep aan het bestuur van ons gebied. Besteed daar mee aandacht aan. Wat mij betreft verwijst u regelmatig naar de P+R locaties bij de Kralingse Zoom, maar als je met je auto je weekrantsoen komt inslaan bij een van de vele supers die ons gebied rijk is, dan heb je daar weinig aan. Doe uw voordeel met dit inzicht zou ik zeggen.

Eduard Schuringa