Soms staan er op één pagina van een krant tegenstrijdige of ongelofelijke dingen. Zo las ik van de week in een groot landelijk ochtendblad dat onze banken voor 98% klaar waren voor de toekomst. Op diezelfde pagina stond dat de systeembank SNS bijna failliet is. Tegenstrijdig lijkt mij. Ik mag dat wel. Dat is journalistiek. Je moet zelf denken. En de vorige week stond op Teletekst dat twee joodse kunstverkopers niet aannemelijk konden maken dat ze hun schilderijen in de Tweede Wereldoorlog onder druk aan de nazi’s hadden verkocht.

Ongelofelijk als je dat zo leest, alsof die twee die oorlog zelf verzonnen hadden. Ik mag dat wel. Geeft maar weer eens aan dat je kranten nooit direct mag geloven. Dat geldt natuurlijk niet voor mijn column. Hier is alles voorstrijdig en gelofelijk en ik spreek noch kom mijzelf ooit tegen. Zo viel het mij in mijn eigen column van vorige week op dat een van onze eigen inwoners een hotel miste. Achteraf vond ik dat gek. Het leek me meer iets voor een buitenstaander. Maar de wens om in Kralingen-Crooswijk te overnachten bleek – na navraag – te komen van een mevrouw die haar grote familie wel wil uitnodigen om te eten, maar niet om te slapen. Daar ging het om. Maar nu we het toch weer over een hotel hebben, wat voor hotel willen we eigenlijk met zijn allen? Een van mijn kennissen opperde zoiets als het Zalmhuis. Nostalgisch, met pluche, met rode loper. Hotel Tuschinski. Of een zorghotel. Dat past ook bij onze bevolking.

Ook werd ons Kralingse Bos Festival van 1970 genoemd als mogelijk thema voor het hotel. Met de inrichting van een rocktempel als summum van nostalgie. Maar de locatie? Mijn voorstel is bij Metro-station Gerdesia, maar er gingen ook stemmen op voor de Maas, Tropicana of achter het Shell-station. Of in het Bos bij Minang Kabau, een dierenhotel. Misschien is er wel plaats voor 2 hotels. Met zoveel lege kantoren en woonhuizen mag dat toch geen punt zijn. Of aan de Oudedijk, waar ooit de gasfabriek was. Zou er een hotel komen? Wat denkt u?

Eduard Schuringa