Ik heb 2 thuizen. Nederland en Suriname. In beide voel ik mij super gelukkig. Want op beide plekken haal ik wat voor mij het beste is.
Er is echter wel een MAAR. Ik moet erkennen dat ik mijn leven lang een in between-gevoel ga blijven houden. Dat als ik in Nederland ben, naar Suriname wil en als ik in Suriname ben, wil ik naar Nederland …
Ik ben dus NU in Suriname. En merk dat ik heel chagrijnig word als ik eraan denk dat ik terug moet naar Nederland. DAT AFSCHEID waar ik steeds mee te maken krijg. Dat ik WEER door die molen moet van afscheid nemen … iedereen ga missen. In Nederland aangekomen heb ik weer TIJD nodig om weer te wennen daar.
Ik heb er zelf voor gekozen om mij verkassen naar een ander land. I know … maar toch …
Nu ben ik in Suriname. De zon brandt lekker op mijn huid. De gesprekken die ik voer zijn ANDERS dan in Nederland. Veel is anders hier in Suriname. Ennn …, ik moet zeggen dat ik de Sur manier van praten … wat losser, ontzettend kan waarderen. Ik lach me suf om de uitspraken hier. Ze weten een loopje te nemen met hun eigen Taki-Taki (Surinaamse taal. Red.). Er zijn dus veel redenen waardoor ik Suriname enorm ga missen. De gezelligheid … het weer. Zelfs als het regent is het warm. Suriname is de bom (Surinaams voor ‘goed’. Red.)… Daarentegen, geloof het of niet, als ik in het vliegtuig stap, sluit ik dat hoofdstuk Sur af. Dan dompel ik mij weer in het Nederlandse gedruis.
Beide landen zijn een deel van mijn bestaan …
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar