Afgelopen donderdag overleed Joop Kentie. Oom Joop was de broer van onze tante Nel, die vorige maand is gestorven. Ja, opeens gaat het hard. Joop is 91 geworden. Aanstaande donderdag wordt hij gecremeerd. Dan staan wij weer in stemmige kleding één van onze familieleden de laatste eer te bewijzen. Joop, vader van drie kinderen en opa van vier kleinkinderen. Joop, altijd hard werken in een bakkerij tot aan zijn pensioen. Daarna, Joop, de schrik van de zakkenrollers. Door zijn speurwerk zijn meer dan 300 zakkenrollers tegen de lamp gelopen. Jaren geleden ben ik eens met hem meegelopen om zelf te zien hoe hij zakkenrollers betrapte. Ik kan mij nog herinneren dat wij over de Lijn baan liepen en hij een zakkenroller in de gaten kreeg.
Ik zag niets bijzonders aan die man, maar Joop zei dat hij dat zag aan de manier van lopen. De man liep een schoenen zaak binnen. Wij ook, maar natuurlijk zeer on opvallend, zogenaamd geïnteresseerd in schoenen. En ja hoor, de zakkenroller liep achter een meisje aan met een half openstaande tas waarin je een portemonnee zag liggen. Wij zagen de hand van de zakkenroller er al naartoe gaan, maar net draaide het meisje weg en ging bij een ander schoenenpad kijken. Ze had niets in de gaten. En ik maar onopvallend doen met mijn camera achter mijn rug. Het was een zeer adrenaline-verhogende bezigheid. Weer kwam er zo’n moment van ‘heterdaad’, maar plots liep het meisje naar de deur en ver dween. De zakkenroller er achteraan. Uiteindelijk heb ik geen foto kunnen maken, want het meisje werd niet bestolen, maar het was ongelooflijk spannend. Joop is voor zijn inzet voor de Rotterdamse veiligheid zelfs nog een keer in het stadhuis gehuldigd door burgemeester Opstelten. De klok tikt langzaam onze levensdagen weg. Langzaam, maar met een meedogenloze vastberadenheid . Vorige maand onze geliefde tante, nu is het de beurt aan oom Joop. Hiermee is de hele vorige generatie definitief uit de familie weg, er is niemand meer over. Ik behoor nu tot de oudste generatie van mijn familie.
recent commentaar