Heeft u dat ook wel eens? Zo’n flashback uit het verleden? Vorig weekend was ik voor een receptie in Lommerrijk aan de Straatweg. In de zaal waar wij het glas heffen op de jubilaris kijk ik uit over het water van de Bergse Achterplas. In de verte zie ik eilandjes met tuinhuisjes erop en meteen komen de nostalgische beelden van meer dan 50 jaar terug boven. Ik heb het over 1958. Ik ben 12 jaar. De broers van mijn vader, Sjaak en Piet, beiden rond de 20 jaar, hebben een zeilboot op deze Bergse Achterplas. Het is een mooie ‘vergrote BM’, helemaal van hout en menige zondag zeil ik met ze mee. Soms met flinke snelheid wanneer er veel wind staat en we kletsnat van het buiswater worden, soms met een schildpadgang wanneer de zon aan de hemel brandt en wij lui op het dek dromen dat dit nooit voorbij zal gaan.
Op een mooie zondagmiddag komt Piet, de jongste van de twee broers met een, toen absolute, wereldprimeur: hij heeft een doorzichtige ‘twee-componentenlak’ om het bovendek te schilderen. ,,Dit is een absolute topper”, roept mijn oom Piet die zondagmiddag enthousiast. ,,Als je dit in de juiste verhouding op het dek smeert, wordt het na een paar uur zo hard als beton, dus het slijt nooit meer, en natuurlijk is het waterdicht”. Dat wil mijn oom Sjaak zien en mijn oom Piet pakt een schone kwast en mengt de twee potjes. Even flink roeren en hij begint meteen bij de punt van de boot met schilderen. Na ongeveer zeven streken krijgt hij met geen mogelijkheid de kwast meer van het dek af. Hij heeft de verkeerde verhouding genomen en de lak is binnen twee minuten zo hard als beton geworden. We hebben de rest van het seizoen met een rechtop staande kwast op het voordek gevaren.
recent commentaar