Wat me de laatste tijd opvalt bij mijn gezonde avond- of zelfs middernachtwandelingen is dat er nog best veel gebouwd wordt. Straten liggen open, steigers staan tegen huizen en er zijn vele opslagplaatsen voor verbouwingen. Opmerkelijke is ook dat we toch een optimistisch en naïef volkje zijn. Als je ziet wat je daar allemaal kunt pikken. Regelmatig vraag ik me af waarom boeven met een bestelwagen niet hele afrasteringen roven. Met een paar tangen en sleutels kom je een heel eind. Moet toch een markt voor zijn. Waarschijnlijk is de verzekeringspremie (in de branche ook wel vervangingspremie) zo laag, dat het beschermen van je spullen tegen diefstal duurder is dan vergoede diefstal. Maar ik dwaal af. Dat komt omdat ik door de straten lopend dit soort gedachten niet kan onderdrukken.
Nu zult u mij nooit horen klagen als ik in het donker in een kleine kuil stap of van een stoepje val. Waar gehakt wordt vallen spaanders en het opbloeien van de economie is natuurlijk ook belangrijker dan mijn persoonlijke ongemakken. Maar thuiskomen met een verzwikte enkel of verstuikte pols is ook niet de bedoeling, dus ik zaterdag naar de winkel voor een zaklantaarn om te kunnen zien waar ik mijn voeten zet. Tsjonge wat een keus! Energiezuinige spaarlampen met batterijen of oplaadbare accu’s. En dan natuurlijk de LED lamp. Een lamp die met een tiende aan energie evenveel licht geeft als de oude gloeilamp. En omdat ik nooit om een adviespraatje verlegen zit, liet ik de man die mij een oplaadbare, van LED voorziene zaklamp wilde verkopen, zijn verbale gang gaan. Hij gaf mij de indruk dat ik door de aankoop van dit kleine lichtapparaatje niet alleen hem een plezier deed, maar heel Nederland, misschien zelfs uiteindelijk de hele wereld. “Gelooft u mij”, verzekerde hij mij, “Nederland wordt een LEDland, goed hè?” En dát had hij beter niet kunnen zeggen. “Wat Nederland Letland, goed? Waar hebt u het over? Wat weet u nou in hemelsnaam van voetbal? ‘t Moet niet gekker worden!”
recent commentaar