Naast verjaardagsfeestjes kennen we vooral nieuwjaarsrecepties in januari waar mensen op grond van een bepaalde datum met elkaar praten. Ik kom daar graag, vroeger vanwege de drank maar sinds ik met de auto rijd, vanwege de gesprekken. Om de een of andere reden denken we dat wat in de afgelopen jaren nooit gelukt is, juist dit jaar zijn beslag zal krijgen. Ik zal u laten meegenieten. Twee inwoners staan met elkaar te praten: “Wist u dat we per persoon per jaar 47 kg groente weggooien?” “Meneer, het is nog erger, we eten drie maal wat we nodig hebben, daardoor zijn we zo dik.” “Dus eigenlijk zouden we minstens twee op de drie supermarkten moeten sluiten?” Je zal toch maar een supermarkt hebben, dacht ik. Maar het wordt spannender.

Een wethouder aan het woord: “We hebben winkelcentrum X een nieuw jasje gegeven, wij verwachten dat de winkels nu meer klandizie krijgen. Ook hebben we het parkeerterrein aangepakt. Meer groen. Helaas is dat ten koste gegaan van het aantal parkeervakken en we hebben de prijs voor het parkeren fors moeten verhogen. Toch verwachten we meer klanten.” Heerlijke logica: rioolbelasting verhoogd, parkeertarieven verhoogd, minder parkeerplaatsen. Maatregelen die tot en met 2013 het de middenstand moeilijker maakten, verhogen nu de omzet? O ja, er is meer groen. De wethouder vervolgt: “De zondagopenstelling waar veel winkeliers zelf om hebben gevraagd, zit er politiek nu nog niet in. Onderzoeken suggereren wel dat mensen dan zondag via internet gaan kopen, maar gelooft u mij, dat zal zo’n vaart niet lopen.” Ik geloof hem natuurlijk. Toen werd mijn aandacht getrokken door een man die mededeelde, dat we om de werkloosheid op te heffen de lonen moeten verhogen. Dan heeft iedereen meer geld om uit te geven en komt de economie vanzelf op gang. Logisch lijkt mij. Waar dat geld vandaan zou moeten komen hoorde ik niet, maar dat had hij misschien eerder uitgelegd. Hopelijk heeft die man bij de nieuwjaarsreceptie van 2015 zijn baan nog. Hij denkt tenminste positief, in oplossingen.

Eduard Schuringa