Ik vroeg willekeurig Surinamers wat ze vonden van die onrust met Oekraïne en Rusland. En mensen zijn puur als je dichtbij in hun space komt. In dit geval is hun space hun geld. Ze denken aan hun koopkracht. Dan wordt iedereen wakker die sliep. Nu is die oorlog een topic maar de grap is dat ze het niet eens zo zeer hebben over de gevechtshandelingen. Daar hoor ik mensen weinig over in gesprek gaan. Ze hebben het meer over de benzineprijs die omhoog gegaan is. Eerst luisterde ik met een half oor. Omdat ik in een vakantiesfeer verkeer. Maar je weet hoe dat gaat als mensen je aandacht proberen vast te houden.
Omdat ze merken dat je niet warm wordt van hun betoog, gaan ze nog indrukwekkender praten. Toen dacht ik ineens, Lita, er is echt iets ernstigs gaande …
Suriname is totaal een importland, ze importeren haast alles uit het buitenland, voor zeg maar 80 procent. Suriname voelt meteen de last van de gestegen olieprijzen omdat wij als land afhankelijk zijn van de import. Dus van de olie die gehaald word. De burger klaagt al over de huidige verschrikkelijke prijsstijgingen in het land. Dan komt dit er nog bovenop. Dus, mensen raken in paniek omdat we momenteel al midden in een economische crisis zitten. Iedereen lijdt hieronder, niet alleen de armen maar iedereen. De hele wereld gaat uiteindelijk hier ten onder. Dat is dus die onrust die gaande is.
Dat alle landen hem knijpen. Dus, voorlopig is er geen zicht op goed nieuws. Vandaar, dat alle ogen gericht zijn op de ontwikkelingen. Eigenlijk kan je er nu nog niks over zeggen welke kant we opgaan. We hopen er allemaal het beste van. Meer kun je op dit moment niet doen. Wat ik wel weet, is dat de mensen niet voor niks klagen. Ik denk dat de bevolking een beetje vooruit moet kijken en met aanpassingen moet komen zoals in je eigen omgeving gaan planten.
Het blijkt dat regeringen al vele jaren daarop hameren, om zelfvoorzienend te worden door gewassen te verbouwen. Je kunt je niet meer verstoppen achter alles word duur en weer verdergaan alsof er niks aan de hand is. Ik blijf erop hameren dat mensen massaal moeten gaan planten. Als je nu begint, kun je op korte termijn over je eigen voeding beschikken. En als je geen grond hebt, dan kan je, zag ik vandaag, doen zoals de bewoners van een armoedig huis zonder eigen grond deden die gewassen hadden geplant in de berm langs de weg. Die hebben zoveel verschillende gewassen geplant dat ze hun armoe hebben omgezet in daden. Want dat is wat ik mis. Actie bij de mensen. Klagen is makkelijker en je daarachter verstoppen.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar