Ik heb een broer die al ruim 30 jaar in het textielvak zit. Hij heeft veel hoge pieken en veel diepe dalen gekend. Het begon als grap eigenlijk. Hij was jong en wilde zakgeld. Je weet hoe dat gaat. Je wordt ouder en wilt je eigen geld hebben. Ouders laten je meestal een krantenwijk doen . Heeft hij ook gedaan maar was dat het op een gegeven moment zat. Wilde iets anders. Hij is heel brutaal in Amsterdam naar een hele hotte winkel gegaan. Hot, omdat het zo was dat al de hippe mensen daar kwamen kopen. Hij is naar die winkel toegegaan en vroeg naar de eigenaar. Hij blufte dat hij heel graag in die winkel wilde komen werken. Als het mocht, zouden zijn ouders akkoord gaan. Hij was voor die tijd al heel hip. Kreeg van mijn oudste zus die al werkte, hippe kleding. Dus hij liep er al heel jong heel fashionable bij. Dat was die winkeleigenaar niet ontgaan. Je gelooft het niet maar mij broer August werd aangenomen. Hij mocht beginnen in de Kalverstraat, in de meest hippe kledingwinkel. Het was het begin van zijn fashionworld. De Kalverstraat is de meest hotte winkelstraat van Nederland. Daar lopen scouts van allerlei slag rond. Scouts om modellen te spotten of om de nieuwste kledingstijl te spotten, om aan de weet te komen wat mensen graag dragen. Die straat is zo interessant omdat die zo divers is. Hij begon dus in die winkel. Je geloofd het niet, in die winkel is hij gescout als fotomodel. Hij kwam naar huis met het verhaal. Hij mocht van mijn ouders als hij maar niet naakt model zou staan. Want je hoort genoeg verhalen dat je gebruikt of misbruikt wordt in deze branche.
De jeugd heeft er alles voor over om beroemd en bekend te worden. Desnoods als zo een fotograaf met je naar bed wil in ruil voor bekendheid. Hij mocht dus niet naakt. Heeft hij ook nooit gedaan. Hij vloog de hele wereld over. Heeft veel gezien en veel meegemaakt. Wat je niet door hebt als jonge jongen op dat moment, is dat je heel veel skills op dat moment leert die je later in je leven weer kan gebruiken of kan toepassen. In ieder geval leer je al vroeg op eigen benen te staan en onder druk te presteren (bijvoorbeeld de fotoshoot moet dan en dan af zijn). Je leert voor jezelf opkomen, Je wordt goedgebekt, omdat je niet over je heen laat lopen, omdat je op jezelf aangewezen bent tijdens het reizen over de hele wereld. Hij heeft voor Moustache gelopen en voor Vanilia. Wat slim van mijn broer! Hij heeft over de hele wereld veel met mensen gesproken en automatisch contacten gelegd. Dat bleek een schot in de roos later. Hij is toen voor zichzelf begonnen. Een eigen kledinglijn . Hij kon een beroep doen op die ondernemers van toen, uit de tijd dat hij model was. Hij is zijn eigen merk toen begonnen. Heeft diverse mensen gekleed, waaronder André Hazes senior. Hij was de man achter de John de Wolf ( toen profvoetballer bij Feijenoord) hemden. John de Wolf was het gezicht van zijn bedrijf. Het waren hele drukke, gekleurde hemden. Die waren hot. Zo heeft hij nog meer onder zijn naam uitgebracht, zoals de dames kledinglijnen Glamarous, Glitz & Glam, Sweet Revenge. En hij heeft nog talloze andere dameslijnen neergezet. Kleding produceren zit in zijn DNA. Hij woont nu in Istanbul. Ik ben een maand terug op visite geweest bij hem. Mijn mond viel open. Hoe prachtig als hij woont! Hij woont in de P.C. Hooftstraat (de duurste straat van Amsterdam) van Istanbul. Dus een prachtige omgeving. Waar de crème de la crème woont. Ik keek mijn ogen uit. Ik moet zeggen dat die omgeving mij geïnspireerd heeft om me een beetje anders te gaan kleden. Want ze kleden zich hip maar niet schreeuwerig. Ik heb dus dat opgestoken tijdens mijn verblijf daar. Je kunt het geloven of niet, hij zit maar een paar maanden daar en heeft zó zijn stempel gedrukt, als Nederlander met Surinaamse roots. Overal waar ik kwam, kenden ze hem. Dan heb ik het niet over gewone plekken, maar plekken waar de ene auto die voor komt rijden nog groter en duurder is dan de ander. Hij moest in zijn eentje zijn weg vinden in die jungle van Istanbul en heeft het moeiteloos gedaan in zijn sociale leven. Bij het uit eten gaan, als we ergens naartoe gingen, stonden er vaak enorm lange rijen. Hij ging niet in die rij staan. Hij liep naar de eigenaar en die wees hem een tafel aan. Je zag de mensen in de rij kijken van: wie is die man, die dit voor elkaar bokst? Dan praat ik over restaurants waar je mensen tegenkomt als ex-profvoetballer Patrick Kluivert en dé plastisch chirurg (die dan naar mijn broer toekomt om zijn hand te schudden). Want Istanbul is nu een van de plekken die hot voor het laten verbouwen van je lichaam. En een van die toppers staat dan gewoon aan onze tafel. Dat is een voorbeeld van hoe mijn broer zijn stempel heeft gedrukt, daar in Istanbul, in zo een korte tijd. Vandaag was er een dingetje, want hij kwam uit Istanbul met voorbeelden van de hele kledingcollectie die hij heeft geproduceerd in een korte tijd. Hij had tijdsdruk, want Istanbul viert nu het Offerfeest. Dan ligt textielproductie stil. Dan gaan al die naaisters naar hun dorp om dat te vieren en blijven lang weg. Volgens mij wel tien dagen. Tien dagen is veel in de textiel. Dat kan tot gevolg hebben dat je niet op tijd bent met je productie en dat je niet kan leveren. Hij had dus tijdsdruk. Pfff, gelukkig is alles gelukt op tijd, de productie was klaar vóór het Offerfeest. Hij kwam vandaag met al de samples (kleding dus) aan op Schiphol. Bij de douane dreigde hij bijna alles kwijt te raken omdat ze het allemaal zouden innemen. Hij wist dat hij de papieren van tevoren had moeten regelen. Maar de tijd was te kort. Hij nam het risico. Pfff. Ik kreeg er hartkloppingen van. Hij filmde het hele gebeuren, hoe ze met zes man om hem heen stonden en die koffers overhoophaalden. Ik moet zeggen, hij heeft een rijke uitstraling. Stoute jongen zou je denken, als je hem niet kent. Heel zelfverzekerd, hij ziet er rijk uit en heel hip. Zó hip dat je zou kunnen denken: werk je voor je geld of doe je iets anders? Hij is een persoonlijkheid. Daar kom je niet omheen. Als jonge jongen heeft dat hem geholpen om fotomodel te zijn. En nu helpt het hem als kerel. Men denkt men al te graag dat hij fout is. Dus die koffer werd ondersteboven gekeerd. Ze zochten en dachten: hij moet iets hebben. Toen ze niks konden vinden, begonnen ze over die samples. Hij heeft zich eruit gepraat en mocht met alles langs de douane. Pff, wat was dat spannend. Als ze die samples hadden ingenomen, was al zijn werk in Istanbul voor niks geweest. Eind goed al goed.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar