Veel mensen willen best zwerfafval rapen, maar moeten eerst een drempel over. Dat had ik ook. Maar het bleek vooral fijn om te doen. Buiten bewegen, niet te fanatiek. De voldoening als je ziet dat het schoon wordt. Je helpt in één moeite door ook de dieren en de natuur. En het is gezellig als je buren meedoen.
Misschien wilt u eerst even met me ‘meelopen’? Dat kan!
We klemmen een vuilniszak in onze ring, pakken een afvalgrijper en stappen de deur uit.
Meteen al zien we van alles liggen in de goot: een geplet bierblikje, een leeg pakje sigaretten, een verfrommeld zakdoekje. Tussen de geparkeerde auto’s een stuk of wat peuken en daar op de stoep een post-elastiek. We lopen van afval naar afval zoals bijen vliegen van bloem naar bloem.
Op een groenstrook naast het water liggen veel lege verpakkingen. In de oeverplanten is een plastic tasje blijven hangen. We kijken ook in het water en vissen hier een blikje en daar een flesje op. Een meerkoet schrikt van ons en begint te toeteren. Een groep ganzen strijkt vlakbij ons neer in het water.
De hoeveelheid opgeraapt afval groeit gestaag, onze zakken worden al zwaarder.
Aan de voet van een treurwilg liggen een paar lege flessen. We stappen voorzichtig – pas op, hier ligt hondenpoep! – tussen de takken door die heen en weer zwaaien door de wind. Het voelt alsof ze onze hoofden aaien.
Als we even verder zijn, horen we een fietsbel. Een jongen van een jaar of 10 fietst voorbij en roept “Dank u wel!” naar ons. We zwaaien naar hem met een brede glimlach op ons gezicht.
Rondom een bankje liggen heel veel peuken. Daar zijn we wel ‘even’ mee bezig. Maar als het schoon is, geeft dat een opgeruimd gevoel.
Ineens zie ik dat er een oorwurm in mijn afvalzak naar boven probeert te klimmen. Oeps. Ik laat hem voorzichtig ontsnappen in het gras.
Op onze route vinden we veel ondefinieerbare stukjes plastic. Geen idee waar die van zijn. Ook allerlei snoepverpakkingen. Vieze vochtige doekjes. Een patatbakje. Kleine stukjes piepschuim. Lege broodzakken. En een fiets in het water. Die melden we bij de gemeente via de Meldr app.
Onze afvalzakken worden nu echt zwaar, onze armen moe en onze hoofden aangenaam leeg.
We lopen naar de dichtstbijzijnde afvalcontainer en gooien onze volle zakken erin. Het is klaar voor vandaag!
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar