Als je erover nadenkt dan is de krantenlezer een heel intelligent wezen. Hij of zij moet overal verstand van hebben. Een weerkaart kunnen lezen en oog hebben voor de situatie in andere landen. Gevoel hebben voor parkeerproblemen in ons gebied en dat van de hele stad. Zeker nu, anders is het nieuwe parkeerbeleid van de gemeente onbegrijpelijk. Toch vindt niet iedereen dat. Er zijn mensen die dat helemaal scheiden. Voor die mensen is het volkomen logisch, dat wij ons druk maken over mensen die hun gekleurde flessen niet scheiden van hun doorzichtige flessen en tegelijkertijd bommen met vervuild uranium op oorlogsgebieden laten gooien.

Dat er geen verband is dat we iedere nacht met meer dan honderd bommenwerpers landen bestoken en tegelijkertijd de binnenstad afsluiten voor legale vrachtauto’s, die volgens ons stadsbestuur te vies zijn. Die mensen kunnen dat scheiden. Ik kan dat niet. Wel kan ik me drukker maken over wat ik direct kan beïnvloeden, dan wat buiten mijn macht ligt. En daarom maak ik u attent op het volgende wat volgens mij niet van elkaar te scheiden is. Het ontwikkelen van het centrum van Rotterdam en de toekomst van ons gebied. Als je de landelijke krant leest dan weet je dat er steeds minder in winkels wordt gekocht en meer via internet. Dit betekent dat er maatregelen moeten worden genomen om mensen naar winkels te lokken. Minder in het zicht geparkeerde auto’s en meer terrassen buiten – onderdeel van het nieuwe parkeerbeleid – is dan een goede zaak. Mee eens. Maar wat een slechte zaak voor ons gebied is, is het voortrekken van het centrum. Door meer bezoekers te laten winkelen in het centrum, benadeel je onze winkelgebieden automatisch. Vroeger waren we een deelgemeente, een deel van de gemeente Rotterdam. Nu zijn we een gebied geworden naast het centrum, een buitengebied. Een groen woongebied, met een minimale winkelfunctie in het verschiet. Je kunt het toekomstbestendig maken van het centrum volgens mij niet scheiden van de toekomst van de winkeliers in ons gebied. Dat gaat niet goed. Dat wordt een vechtscheiding.

Eduard Schuringa

Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
[wysija_form id=”1″]