Schijt

‘De logica van een lockdown waarbij je geen boek mag kopen maar wel met skivakantie mag, ontgaat mij volkomen. …  Tot nu toe heb ik braaf alle maatregelen opgevolgd. Voor het eerst denk ik: SCHIJT AAN REGELS OPGELEGD DOOR LEIDERS VOOR WIE IK GEEN ENKEL ONTZAG HEB (kapitalen door mij [HV] toegevoegd). Het waren al nooit mijn favorieten, maar na de verschrikkingen die zij de ouders van de Toeslagenaffaire hebben aangedaan en door niet het fatsoen te hebben om echt op te stappen, door de onwil om te investeren in meer en betere zorg en wel geld cadeau te geven aan Schiphol, door het zoveelste geklungel door VWS, nu weer met de boosters, voel ik niets dan minachting.  … .’ Ingezonden brief NRC 21 december 2021.

GEEFT HELEMAAL OOK MIJN GEVOEL WEER. IK BEN DEZER DAGEN TE VER HEEN OM ZELF IETS VOOR DE STER TE VERZINNEN

“Ondanks het opwarmende klimaat heeft de eik … dit jaar opvallend weinig eikels. Om te voorkomen dat al hun eikels worden opgegeten hebben eiken de strategie van de wisselende productie gekozen. In sommige jaren produceren ze maar weinig eikels. Een deel van de dieren dat gespecialiseerd is in het eten van eikels legt daardoor het loodje. In andere jaren produceren eiken zoveel eikels dat de overgebleven eikeleters er niet tegenop kunnen eten. Daardoor blijven er in zulke jaren eikels over die kunnen ontkiemen. Zwijnen zijn dol op eikels. Ze hebben zich deels aan de wisselende productie aangepast doordat ze veel biggen krijgen en ze een dikke speklaag kunnen ontwikkelen. In slechte jaren gaan er veel biggen dood en blijven de zwijnen mager. Dit maakte varkens heel geschikt voor boeren om in tijden van overvloed in het spek eten op te slaan. Vandaar dat wij als kind het geld dat we niet meteen nodig hadden ook in een ‘spaarvarken’ bewaarden. Een jaar weinig eikels zegt dus weinig over het klimaat.”

Jeroen van Rooijen, Wageningen

KENNELIJK EEN WETENSCHAPPER VAN DE LANDBOUW UNIVERSITEIT.
IK BETOOG AL ENIGE TIJD DAT DE RELATIE TUSSEN DE MENSEN EN DE VIRUSSEN ZOU MOETEN LIJKEN OP DIE TUSSEN DE EIKEN EN DE ZWIJNEN.

In het tijdschrift Civis Mundi van vorige maand, nr. 117, staat een passage uit een themanummer van Filosofie-Tijdschrift over de relatie tussen wetenschap, politiek en leven met onzekerheid in tijden van COVID-19. Ik citeer:

“Gedurende de pandemie bleek dat er geen eenduidige kennis is als antwoord op de onzekerheden. Sterker nog, wetenschappelijk kennis werd zelf een bron van onzekerheid en controverse… Dit roept vragen op…Wat is goede kennis? En hoe verhoudt wetenschappelijk kennis zich tot ethische opvattingen, tot politiek en beleid? …  Hoe bewaken we waarden zoals vrijheid, solidariteit en privacy in een technologische, expertise-gedreven crisismanagement tijdens een pandemie? … Wat voor soort wetenschap en ethiek hebben we nodig tijdens een pandemie? … Auteurs betogen dat ook pandemische wetenschap en ethiek diverse standpunten dienen te erkennen en de onzekerheid die daarbij hoort niet uit de weg moeten gaan”  …

Tekst loop door onder de illustratie

Civis Mundi vult aan: “Het verschil tussen wetenschap en expertise komt aan de orde. Politiek omvat keuzen die maar ten dele wetenschappelijk te onderbouwen zijn. Bijv. de keuze om noodgedwongen vaccinatie en masse te implementeren, nog voordat het gangbare onderzoeksprotocol was voltooid. Toen de eerste resultaten bekend werden, ontstonden ethische dilemma’s. Enerzijds ontstond door het positieve effect van de vaccins de wens om iedereen te vaccineren. Anderzijds bleek dat deelnemers er lucht van kregen in welke groep ze zaten. Deelnemers stapten uit het onderzoek, waarmee er zich een nieuwe situatie voordeed. Daardoor werd de ‘gouden standaard’ losgelaten van zgn. ‘dubbelblind gerandomiseerd onderzoek’ (RCT) met een controlegroep die een placebo kreeg i.p.v. een vaccin. De controlegroep wilde namelijk ook gevaccineerd worden en geen onnodige gezondheidsrisico’s lopen. Dit impliceerde een ethische keuze voor de belangen van de controlegroep boven die van de betrouwbaarheid van het wetenschappelijk onderzoek. Het leverde veel discussie op welk type onderzoek nu nog ethisch verantwoord was en in hoeverre het wetenschappelijk betrouwbare resultaten oplevert. Er circuleren ook andere bronnen op internet die farma-onderzoek betwijfelen en bekritiseren. Bijv. het feit dat het onderzoek door de farmaceuten wordt uitgevoerd, die er miljardenbelangen bij hebben en vaak een reputatie hebben van het naar hun hand zetten van onderzoek en negeren van bijwerkingen. In dit licht is de vaccinatiescepsis te begrijpen en nog relatief gering, gezien de mate van vertrouwen in Pharma en de vele schandalen en gerechtelijk veroordelingen (zie bijv. Peter Götzsche, Dodelijke medicijnen en georganiseerde misdaad en andere publicaties hierover, …). Dergelijke kritische noten over de ethiek van de farmaceutische industrie ontbreken in het Filosofie-Tijdschrift. Vandaar deze aanvulling.” (einde citaat Civis Mundi)

Hugo Verbrugh

Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)