Er wordt weleens aan mij gevraagd hoe sinterklaas vroeger was, in de oorlogstijd. Wat ik nog weet, is dat er op de hoek van de Vlietkade en Goudse Rijweg een Jamin zat waar je in de sinterklaastijd suikerbeesten, kikkers van marsepein en chocoladeletters had.
Zeker de suikerbeestfiguren en hoe groot ze waren, was heel belangrijk maar vooral de kleur. Mijn broer Piet en ik gingen dikwijls naar de suikerbeesten in de etalage kijken om uit te kiezen wat wij graag wilden hebben. Mijn grootste verrassing was toen op een sinterklaasavond een pop voor mij in de kast was verstopt. Mijn hele familie keek toe. Dit zijn voor mij hele leuke herinneringen, met mijn vader, moeder en vier broers. Later was ik een halve jongen, opgegroeid met broers en hun vrienden. Alles is toch goed gekomen al ben ik nooit een modepop geweest en heb ik veel meegegeven aan mijn kinderen en zij aan hun kinderen.
Ik ben al druk bezig nu het haast sinterklaas is. Buiten en binnen versieringen met sinterklaas attributen en voor alle kleinkinderen elk jaar een adventkalender, al zijn ze nog zo groot.
Hoe wij dit jaar het sinterklaasfeest op 5 december vieren, weten wij nog niet. Wij hebben wel lootjes getrokken en maken dan voor diegene die je hebt getrokken een surprise en een gedicht.
Bij de vorige lockdown hebben wij via Teams bingo gespeeld. Nu is het plan om dit met het sinterklaasfeest ook te doen en dan via het scherm om de beurt je surprise uitpakken en het gedicht voorlezen. Zo hebben wij allemaal toch eer van ons werk.
Ik had met de lootjes mijn schoonzoon getrokken en hij vroeg een leren riem. Voor mij was dit nu een moeilijk iets, want hij maakt al jaren voor mij de surprise. Nu had ik hem getrokken en kon ik niet vragen maak je eigen surprise. Gelukkig kwam zijn vriend Aad mij helpen en hij heeft een konijn gezaagd waarbij ik het cadeau in de buik kan verstoppen. Nu nog inpakken en een gedicht verzinnen.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar