Rondreis met een bus door Spanje. Normaal een delicatesse voor mijn geest omdat er wat te ontdekken valt. Deze keer valt het tegen. Het begint al op de dag dat wij (mijn vrouw en ik en nog een vriendenstel) op het vliegtuig stappen naar Barcelona. Wij lezen net dat er een vliegtuig vanuit Barcelona is neergestort in een Frans berggebied. Geen vrolijke start. Op de luchthaven van Barcelona staat het zwart van de filmploegen en reporters steken hun verhaal af in de camera’s. Wij weten dan nog niet waarom het vliegtuig is neergestort. In de bus worden we verwelkomd door de reisleidster.
Het blijkt dat het excursiepakket voor deze reis maar liefst 130 euro p.p. duurder is dan aangekondigd. Ook geen reden om blij te worden. De eerste de beste dag regent het in heel Spanje. Ons
hotel met zwembad in het plaatsje Santa Susanna is mooi, ik heb een goed boek (de nieuwste van Joris Luyendijk), dus de eerste excursie naar Barcelona besluiten wij over te slaan. Tenslotte zijn wij er al eens geweest en daar toen ook nog beroofd. Als wij even een frisse neus gaan halen in Santa Susanna blijkt het seizoen pas volgende week te beginnen. Met andere woorden, het blijkt een natte, totaal verlaten spookstad te zijn met gesloten rolluiken en omgewaaide borden. Een enkele keer zie ik een levend wezen met een boodschappentas haastig naar huis lopen. Slechts één triest cafetaria is open. Wij nemen een kop 
koffie en een slap patatje en vernemen het laatste nieuws over de vliegramp. Verder lopend ontdekken wij een totaal nieuwe winkel. Die is open omdat de artikelen nog uitgepakt moeten worden. Uit balorigheid kopen wij daar een paar idiote brillen om de stemming erin te houden. Met de ook dan gekochte ‘selfie- stok’ van 5 euro (hoe kunnen ze die ervoor maken?) nemen wij een foto voor het thuisfront. Je moet toch wat op zo’n druilerige dag.
recent commentaar