Ugandese Student Nakayima leeft met de dag en probeert daar alles uit te halen

Stel je woont in een heel klein dorpje in Uganda (Afrika) en je hebt nauwelijks iets te besteden. Je toekomstperspectief lijkt alles behalve rooskleurig, maar dan komt er hulp uit onverwachte hoek en komt je droom om dokter te worden toch een klein stukje dichterbij. Dat overkwam de nu 21-jarige Nakayima Frank Jane uit Kiwangala, een klein dorpje zo’n 45 kilometer van de stad Masaka in het zuiden van Uganda.

Children’s Sure House
Nakayima komt net als veel andere Ugandese kinderen uit een arme familie. Ze heeft twee jongere broertjes (Misach en David) en twee jongere zusjes (Maria en Rebecca). Het gezin kan maar moeilijk rondkomen en geld voor een particuliere school is er nooit geweest. Gelukkig kon zij op jonge leeftijd terecht bij Children’s Sure House (CSH). ‘Mijn vader was een kerklid en Moses Kiwala (een van de twee initiatiefnemers van CSH) was dominee in de kerk. Zij raakten bevriend en op die manier kwam ik terecht bij het CSH.’

Children’s Sure House (opgestart in januari 1993) is ooit begonnen als schoolproject. Initiatiefnemers Moses Kiwala en Martin Mpanga wilden weeskinderen een kans op onderwijs geven door hen gratis naar school te laten gaan. Vanaf 1997 vielen hier ook kansarme kinderen uit de omgeving onder, zoals Nakayima.

Nakayima was leerling op het CSH vanaf primary one (eerste klas basisschool) tot primary 7 (laatste klas basisschool). ‘Ik was heel blij dat ik op deze manier toch naar school kon gaan.’ Het was voor haar elke ochtend wel een uitdaging om daar te komen, want de afstand van haar huisje tot de school was best groot en alles ging te voet. Zeker in regentijd is dat een opgave. Maar in Uganda is het een voorrecht om naar school te kunnen gaan, dus niemand klaagt. Door haar basisschooltijd op het CSH verbeterde Nakayima haar Engels, werd haar discipline bijgebracht en maakte ze vrienden, waaronder veel Nederlandse omdat het CSH regelmatig met buitenlandse vrijwilligers werkt.

Nederlandse vriendin
Nakayima ronde de primary school af en mocht beginnen aan de secondary school. ‘Vanaf het moment dat ik daar begon, wist is dat ik dokter wilde worden. Ik had in mijn leven zoveel zieke mensen gezien. Ik wilde wat voor hen kunnen betekenen.’ Nakayima was vooral geïnteresseerd in vakken als biologie, scheikunde, natuurkunde en wiskunde omdat ze wist dat die vakken wellicht bij konden dragen aan het verwezenlijken van haar droom. Die droom leek in het derde jaar van de secondary school, toen haar vader overleed, in duigen te vallen. ‘Ik was verdrietig en gefrustreerd en was er zeker van dat ik wegens de te hoge kosten niet verder kon studeren. Maar toen was daar een vriendin uit Nederland, die ik had leren kennen tijdens mijn tijd op het CSH. Zij schoot mij financieel te hulp en beloofde mij dat mijn droom ooit waarheid zou worden. Ik bedank God nog elke dag dat zij in mijn leven is gekomen!’

Kampala International University
Nakayima Frank Jane studeert inmiddels Geneeskunde aan de Kampala International University. Ze woont daar in de hoofdstad Kampala in een studentenhostel. Het voelt voor haar goed te leven in een grote stad vanwege de vele gezondheidsvoorziengen en de goede accomodaties en faciliteiten in vergelijking met Kiwangala. Daar tegenover staan de hoge woonlasten en het missen van familie. ‘Ik probeer mijn familie zo vaak mogelijk op te zoeken, maar vanwege de kosten en de reistijd kan dat helaas alleen in vakanties.’

Het studentenleven in Uganda staat vrijwel geheel in het teken van zelfontplooiing. Uitgaan en dergelijke is er nauwelijks bij. De introductieweek omvat een overview van wat men het komende jaar kan verwachten. Studentenverenigingen kennen ze er niet, enkel discussiegroepen. Alles staat in het teken van doorzettingsvermogen en jezelf naar een hoger niveau tillen. Met het doorzettingsvermogen van Nakayima zit het wel goed. In 2021 verwacht zij haar basisopleiding tot arts af te ronden. Ze hoopt daarna nog vier jaar door te kunnen studeren en zich te specialiseren in, zoals ze er nu over denkt, gynaecologie of chirurgie. ‘Voorlopig richt ik mijn blik nog even niet te ver vooruit. Ik leef met de dag en probeer daar altijd alles uit te halen. Voor mijzelf en voor de mensen om mij heen.’

Joëlle Stapelkamp

Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
[wysija_form id=”1″]