Vorige week gebruikte ik de EUREKA-week om hier een soort afscheidsbrief aan de universiteit te schrijven. Het motto was en is nu opnieuw: ‘Er is een tijd van komen en een tijd van gaan’.
Dit betekent: ‘aan alles komt een einde’, en een nadere toelichting haal ik uit onzetaal.nl/schatkamer/lezen/uitdrukkingen/er-is-een-tijd-van-komen-en-een-tijd-van-gaan
Daar staat ‘Het kan op een beschouwende, filosofische manier gebruikt worden, zoals bij het afscheid van iemand die lange tijd een bepaalde functie heeft bekleed. Maar het wordt net zo goed gebezigd in heel prozaïsche situaties, bijvoorbeeld om te zeggen dat je na een bezoek weer opstapt – of om het bezoek een hint te geven dat het tijd wordt om te vertrekken. Dit spreekwoord wordt vaak verbonden met het bijbelboek Prediker. Het staat er niet letterlijk in, maar het is precies in de geest van deze passage… ‘, en dan verwijst de site naar de NBV = Nieuwe Bijbel Vertaling.
Daar staat een tekst met 193 woorden. Voor wat ik deze week hier kwijt wil, voeg ik er deze 17 woorden aan toe: ‘Voor sommigen is er een tijd van gaan en dan later misschien nog eens terug te komen’.
Deze toevoeging slaat op (ik haal uit Wikipedia) ‘Attje Harma Kuiken (*1977), namens de PvdA sinds 2006 lid van de Tweede Kamer; sinds 11 juni 2022 is zij politiek leider van de PvdA. Op 18 augustus 2023 liet zij weten de Tweede Kamer te zullen verlaten na de verkiezingen van 22 november 2023′; tegelijk gaf ze aan wel bereid te zijn om als bewindspersoon weer actief te worden in de politiek.
Dat laatste zou nog wel eens iets speciaals kunnen worden.
In de hoogtijdagen van de Coronatoestand bepleitte ze om artsen hun bevoegdheid te ontnemen die zich niet houden aan het overheidsbeleid maar ’tegendraads’ werken (≈ idioom ‘Altijd tegen iets zijn dat in het algemeen normaal wordt gevonden. Een dwarse manier van doen’). ‘Wait and see‘, zal ik maar zeggen – we zullen wel zien of en zo ja waar het schip strandt.
Intussen is gisteren in de NRC een artikel verschenen dat mij noopt nog even aan te blijven. ‘Ethisch bankieren bestaat niet, of: waarom groot geld slechte ideeën financiert’, was de kop boven een artikel op de Opiniepagina, maandag 21 augustus. ‘Degrowth Banken hebben goede redenen om slechte ideeën te financieren. Neem Triodos Bank, die steunt ‘degrowth’ vooral om de eigen deugdzaamheid te etaleren, meent Wim Naudé’.
Ik citeer (en laat de verwijzingen digitaal zo staan als ze in het artikel staan): ‘Degrowth wordt ondersteund door Triodos Bank. Die bank is voortgekomen uit de antroposofische beweging, opgericht door Rudolf Steiner, die zich bezighield met pseudowetenschappelijke en racistische ideeën. De bank heeft het voorrecht de enige Europese bank te zijn die in 2010 de Kwakzalversprijs (kwakzalverij.nl/nieuws/kwakzalversprijs-2010-voor-triodos-bank)
heeft gekregen. Triodos Bank blijft echter trouw aan haar antroposofische wortels, zoals blijkt uit de financiering van veel Rudolf Steiner/Waldorf scholen. Deze scholen zijn beschreven als „inherent racistische sektes”. ‘
Het citaat telt 114 woorden, ik zou minstens 114 zinnen plus de nodige tijd (minstens drie etmalen) nodig hebben voor een minimaal adequate reactie. Ik beperk me tot drie opmerkingen en een vraag.
(1) Over de auteur meldt de krant alleen: ‘… is econoom en fellow aan het African Studies Centre van de Universiteit Leiden en verbonden aan RWTH Aachen Universiteit. In cyberspace is aanzienlijk meer over hem te vinden. Zelf schrijft hij over zichzelf: ‘According to the Stanford and Elsevier rankings I am among the top 2% of scientists in the world’. Ik ken niemand die het zó goed met zich zelf getroffen heeft als deze Wim Naudé.
(2) Wat Naudé de Kwakzalversprijs noemt is een bedenksel van voormalige Antikwak-voorzitter Renckens die in zijn proefschrift ‘Dwaalwegen in de geneeskunde’ (UvA. 2004 de antroposofie even noemde maar daarna haastig oversloeg omdat hij er niets van begreep, wat trouwens geen betekenis had, omdat die antroposofie toch te onbenullig was om er serieus aandacht aan te besteden.
(3) De Triodos Bank heeft zich vele jaren geleden los gemaakt van de antroposofie.
(4, mijn vraag: heeft de NRC niet ergens een eindredacteur die dit alles even signaleert voordat het in de krant komt?
In de afgelopen zes jaar ben ik bezig geweest het onderwerp ‘Voltooid leven’ op de agenda van het publieke debat te krijgen. Het resultaat was (in cyrillisch schrift) Нет (njet = nee), ничего (nietsjewôh = niks daarvan). In het boekje waarvan dit de omslag is, doe ik daar kort (18.000) woorden verslag van. H.V.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar