Ik zag er zo tegenop om weer naar huis te komen. Naar mijn huis dat in Nederland is. Natuurlijk ben ik een product van twee werelden. Maar voor nu is mijn hoofdadres Nederland. Daar waar mijn kids zijn. Ik was dus ongepland zes maanden in Suriname. En geloof mij, ik heb een wereldtijd gehad. Maar dat moet je wel zelf doen. Het is the law of attraction en dat betekent: als je iets onderneemt, komen de dingen vanzelf op je pad. En precies dat was van toepassing op mij. Ik trok erop uit. Sprak wildvreemde mensen aan. Het eerste moment keken die alsof ze wilden zeggen, bedoel je mij?
Ik bevestigde die blik met een vriendelijk glimlach en dan zie je mensen ontdooien. Precies daar wilde ik ze hebben. En believe me, ik heb voornamelijk heel veel lol gehad met compleet vreemden, die later mijn vrienden werden waar ik dan blijvend mee optrok. Ik deed net als een nomade. Zodra ik mij verplaatste, maakte ik weer nieuwe vrienden. Zo verschoof mijn kennissenkring. Zo vet is dat. Lekker laagdrempelig. Ik snap het daarom niet dat mensen klagen dat ze zich vervelen. Dat heb ik geen dag gehad. En steeds als mijn vertrekdatum naderde, hikte ik er tegenaan. Ik ben uiteindelijk een half jaar gebleven. Dat was echt vet. De volgende keer zal ik van tevoren mijn reis goed plannen, omdat al dat geld dat je moet afdragen aan de vliegmaatschappij zonde geld is. Dat geld had ik anders kunnen besteden. Maar ja, dat is achteraf. Ik was overal en er is niks wat ik nu nog zou willen doen. Ik heb alles uit de kast getrokken voor een top vakantie. Ik zou het zo weer doen.
Maar voor nu ben ik in Nederland en moet ik ontzettend weer wennen. Dat begint met simpele dingen. Zoals nu moet ik mij weer helemaal inpakken. In Sur was ik juist schaars gekleed. De aanblik is in Nederland heel anders. In Nederland is alles grijs en beton en in Suriname is alles groen. In Nederland rijden wij rechts van de weg en in Suriname links. Ik woon in een klein dorp, dus ik oefende in het dorp met rijden en ja hoor, dag 1 reed ik links en had er geen erg in tot de tegenligger toeterde. Ik dacht, neeee! Nu ben ik weer aardig gewend en zakt Suriname langzaam naar de achtergrond. Hoe snel dat eigenlijk gaat, hè? Ik ben terug.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar