In maart waren de gemeenteraadsverkiezingen en vanaf dat moment werd het vaag hoe en door wie onze stad bestuurd werd. Wethouders werden zoals dat heet demissionair en mochten alleen de lopende zaken afhandelen. Kortom, een onzekere periode. Zo hebben we dat nu eenmaal geregeld. De broedtijd voor het nieuwe college begint dan en de tijd van het speculeren ook. Heerlijk. Iedereen denkt te weten hoe het afloopt, maar niemand kent nog het resultaat. Zeker nu de deelgemeenten zijn opgeheven en de gebiedscommissies nog met zichzelf bezig zijn is echt alles vaag. En het houdt ons bezig, waardoor we als Europese havenstad ons niet ook kunnen concentreren op de Europese verkiezingen op 22 mei.

Toch spelen daar dezelfde zaken een rol als in onze stad. Veiligheid, werkgelegenheid met minder ambtenaren, dichterbij de burger en minder regels. Dat lees ik ook in het net gepresenteerde nieuwe collegeprogramma: meer veiligheid en dichterbij de burger (LR), meer werk en minder regels (CDA) plus – en dat maakt ons weer beter dan Europa – meer onderwijs (D66). Onderwijs komt er dus bij. Ik ben daar zeer gelukkig mee. Met name onderwijs voor ouderen. De jeugd zit wel goed, die heeft onderwijs – zolang de gemeente het spijbelen maar aanpakt. Maar wij ouderen? Wij hebben onderwijs nodig. Hoe vaak lees je niet in de krant, dat een maatregel ‘onbegrijpelijk’ is? Het kinderpardon of zo en wel een alcoholverbod, maar geen XTC-verbod voor mensen onder de 18? Maar nu hebben we een kans op onderwijs. Dan wordt ons uitgelegd dat bepaalde maatregelen wel te begrijpen zijn. Of dichterbij huis: leg ons uit hoe u als gemeente de sociale media gebruikt en welke websites. En als u maatregelen bedenkt, vertel ons dan niet alleen precies wat u wilt regelen, maar ook altijd waarom. En voor wie het goed is en wie er last van hebben. Zorg ervoor dat wij u begrijpen en dus steunen. De jongeren maken dan misschien wel de toekomst, maar wij ouderen bepalen haar. Wij stemmen op 22 mei.

Eduard Schuringa