De toeslagaffaire begon een aantal jaren geleden. Die advocaat die zich erin heeft vastgebeten voelt nu een tikkeltje gerechtigheid nu ze er eindelijk erkenning voor krijgt, omdat het kabinet is afgetreden. Het lijkt een vergaand besluit dat het kabinet heeft moeten nemen. Maar als je teruggaat naar het begin van het verhaal, dan is het niet meer dan normaal dat het kabinet zijn verantwoordelijkheid neemt en opstapt.
Omdat er zulke grove fouten zijn gemaakt naar de burgers toe, zoals minister Rutte in die briefing op tv aangaf. Het vertrouwen van de burger is enorm beschaamd. En niet een klein beetje. De burger die ervan uitgaat dat de staat, de overheid er voor hun is. De slogan van de Belastingdienst was zelfs: leuker kunnen we het niet maken, makkelijker wel. Maar in de praktijk werd een dolksteek toegebracht. En daarna werd de schuld bij een ander gelegd maar niet bij henzelf. Dat schiet lekker op. Terwijl de burger snakt naar tenminste een sorry. Of een vorm van excuus. Het begon met de Belastingdienst die geld begon terug te vorderen van burgers die recht hadden op kinderopvangtoeslag.
Jarenlang werd die betaald door de Belastingdienst en vervolgens teruggevorderd. Dat was krom. Maar je weet hoe dat gaat. Wij burgers zijn als de dood voor blauwe brieven in de brievenbus. Die angst voor die blauwe enveloppe is zeer diep geworteld. Vele jaren hebben die ouders de kindertoeslag terugbetaald. En hier wringt die schoen. Ouders betaalden die enorme bedragen zo snel mogelijk terug aan de belasting. Maar er was een moeder die hier genoeg van kreeg. Zij heeft een advocaat ingeschakeld. Omdat ze voelde dat iets niet klopte. Die moeder moeten we dankbaar zijn. Die dit balletje aan het rollen heeft gebracht.
Ze verdient een ere…medaille of iets dergelijks. Want als zij en haar advocaat niet hadden volgehouden, dan had je dit landelijk effect niet gehad. Dat het hele land het er nu over heeft. Wie je ook spreekt, iedereen kent deze soap. Het moet verboden worden dat de Belastingdienst, in wat voor vorm dan ook, zich hier verder mee bemoeit. Wat betreft het geld dat de ouders zullen krijgen. Dat moet geheel aan hun toekomen. Als compensatie voor het leed dat ze doorstaan hebben. Zowel financieel als mentaal. Nu moet de Belastingdienst coulant zijn en het verlies nemen. En de ouders moeten zo snel mogelijk worden gecompenseerd. Zodat ze weer de ruimte krijgen om hun gewone leven op te pakken. Want al jaren zitten ze in een rollercoaster met heel veel misère. Met als rode draad dat ze geen of weinig geld overhouden om in hun levensonderhoud te voorzien.
Je hoeft niet een van de ouders te zijn om te weten door wat voor hel ze gaan. Helemaal als ze hun kinderen niet het leven hebben kunnen geven dat ze dolgraag wilden. Allemaal hebben ze hun eigen tik gekregen. Het leidde tot scheidingen omdat ze er niet uitkwamen. Tranen van ontlading zag je op de vele beelden toen steeds meer zichtbaar werd dat niet de ouders de schuldige waren maar dat het een overheidsapparaat was dat verkeerde inschattingen heeft gemaakt. Ik snap de Belastingdienst ook. Die wil niet beduveld worden. Maar zoals een advocaat al zei: dit land is doorgeslagen met de regeltjes. Zoveel regels en niemand dacht aan de mens. Die regels werden zelfs door rechters zwart-wit benaderd. Er is licht aan het einde van de tunnel … Eindelijk gerechtigheid.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar