Ieder jaar als de dagen korter worden, vieren we sinterklaas en kerst. Ieder jaar weer komen die dagen terug. Het wordt nooit een sleur. Zo ook mijn jaarlijkse aandacht voor licht op de fiets niet. Het blijkt dat er steeds meer fietsongelukken gebeuren. Het aantal neemt toe.

Aangezien ik vorige week toch in Den Haag was en ik daar enigszins de weg ken, vroeg ik een bekende wat er aan de hand was. Ik zal zijn naam niet noemen, u kent hem zeker. Mocht u een artikel van zijn hand te lezen krijgen, zeg dan niet dat ik de inhoud aan u heb verklapt. Ik heb namelijk beloofd om het niet verder te vertellen, begrijpt u? Wat blijkt? Ouderen vallen vaak bij het op- en afstappen van hun fiets. Daarnaast hebben ze soms een elektrische fiets, die er met hen vandoor gaat. Dat gaat ook niet altijd goed. Oppassen dus.

Jongeren daarentegen kunnen uitstekend op- en afstappen en fietsen. Ze nemen wel veel risico’s: met smartphones en verlichting. Fietsverlichting dient vast te zitten aan de fiets, voor wit, achter rood en mag niet knipperen. Een knipperende lamp bungelend aan een jas telt dus niet mee. En nu is het weer herfst. Vele kinderen storten zich met veel enthousiasme en energie op het nieuwe schooljaar en op de fiets. Met of zonder licht. En daar wil ik dit jaar weer wat aan doen. Ik heb het volgende plan bedacht. Laat de politie op een aantal strategische punten de ochtendscholieren- fiets-stromen aanhouden. Fietsen die oké zijn mogen doorrijden. Fietsen die niet goed zijn worden ter plaatse – en dat is het briljante en vernieuwende van mijn idee – overgedragen aan meegekomen fietsenmakers. Die fietsenmakers hebben al het materiaal om de verlichting direct in orde te maken. Ondertussen geeft de eigenaar van de fiets zijn naam en adres op en wordt een factuur opgemaakt en opgestuurd naar zijn ouders. De kinderen krijgen geen bon, alleen die reparatiefactuur. Briljant niet?

Drie winnaars dus: politie vergroot veiligheid, fietsenmaker krijgt omzet en kinderen krijgen een grotere kans om te overleven in de jungle die Rotterdam heet. Joepie!

Eduard Schuringa