Dat is de eerste vraag die mij gesteld wordt. Heb je een man daar in Suriname? Men labelt je meteen, terwijl ik helemaal geen vent heb. Ik vind het land gewoon heerlijk. Ik geniet van de wind, de vrijheid, de mensen, de geur van de bloemen. Dingen waar ik normaal niet naar omkeek. Nu wel. Omdat ik eruit ben gestapt om naar Nederland te gaan. Dat heeft gemaakt dat je met een andere blik naar de dingen kijkt.
Ik rij rond, ik praat met vreemde mensen. Ik start een luchtig gesprek. Uiteindelijk ken ik van die mensen hun hele geschiedenis, in grote lijnen. Je ziet dat de behoefte er is om echt gehoord te worden. Want al die gesprekken gaan voornamelijk over de benarde financiële
situatie in het land.
Dat is waar het steeds over gaat. En ik snap de mensen nu ook hoor. Je kunt niet doen alsof er niks aan de hand is. Want de realiteit is heel schrijnend. Ik ben toerist, dus heb er minder last van. Ik leef net zo als wanneer ik in Nederland zou zijn. Er zijn genoeg mensen die uit Nederland komen en zich uitsloven om te laten zien dat ze het goed hebben. Velen gaan dan weer terug naar Nederland waar de deurwaarder ze staat op te wachten. Ze hebben de big spender gespeeld.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar