Anno 2021 is het voor een Surinamer nog steeds een droom om naar Nederland af te reizen. Ook al spreken we het niet meer zo letterlijk uit. Het leeft nog steeds, net zo zeer als vroeger. Dat zie je vaak in landen waar het economisch niet stabiel is, dat mensen geneigd zijn weg te trekken. Hen maakt niet uit naar welk land ter wereld als ze maar ergens heen kunnen waar het economisch beter is geregeld. In dit geval is het geen opzet dat het economisch zo slecht gaat in Suriname.
Tal van oorzaken. Ik ga daar niet over in discussie. Ik bekommer me maar om één persoon daar en dat is mijn zusje die niet alle kansen heeft gehad in het leven omdat ze niet gezegend is met een goed stel hersenen. Dat betekent dat ze geen werk kan hebben waar ze rond van kan komen. Ze heeft dan twee mogelijkheden, of ze lijd honger of wij broers en zussen helpen haar. En wij doen met z’n allen het laatste.
Iedereen doet wat naar vermogen. Één ding is zeker, van de honger zal ze niet omkomen. Op de Surinaamse leidinggevenden hoeft ze niet te rekenen. Ik zie op Facebook een hoop mensen hun ongenoegen uiten. Ik let daarop omdat ik wil weten wat de mensen bezighoudt maar alleen omdat het voorbijkomt. Ik ga er niet naar op zoek. O, nee. Mij niet gezien. Ik loop er niet langs zonder ernaar te kijken, zó typeer ik mijn filosofie. Want ik zie dat mensen steeds ontevredener worden.
Dat vind ik zorgelijk, omdat je moet leven, het leuk moet kunnen maken in het leven en niet gebukt gaan onder zorgen. Zoals, hoe kom ik rond? Heb ik morgen brood op tafel? Omdat het je op den duur tekent. De rust die je hoort uit te stralen, verdwijnt. Daarmee ook meteen je spontaniteit. Want laten wij wel wezen, wij Surinamers staan bekend om ons voorkomen. Hoe leuk we zijn, hoe gezellig we zijn.
Als elk familylid dat in het buitenland woont hun achtergebleven family in welke vorm dan ook helpt, dan zou dat wat meer rust brengen in vele gezinnen aldaar. En ik weet dat het niet de oplossing is. Maar laten we eerlijk wezen, Je gaat toch niet je naaste niet helpen overzee? Als je het beter hebt hier in Nederland? Maakt niet uit hoe hard je moet werken voor je euro’s hier in Nederland. Wij in Nederland hebben dat geluk dat we euro’s in onze portemonnee hebben. Dat is vergeleken met een Surinamer in Suriname heel veel waard. Omdat een Nederlands euro in Suriname héél veel waard is. Snap je nu waarom ze snakken naar euro’s?
Als ze die in handen hebben maakt dat hun leven wat eenvoudiger. Mocht je dit lezen, geen kritiek uiten. Want helpen moet vanuit je ziel komen. Het moet je niet opgelegd worden. Maar mocht je dit lezen en je kan iets missen … Eet een kippenbout minder en stuur het geld dat je overhoudt naar je family overzee. Vergeet ze niet. Ze vragen niet maar hebben je hard nodig. Lobi. Liefde.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar